Een primeur voor mij: de eerste bruiloft waarbij ik binnen een halfuur kinderliedjes aan het zingen was!
Deze mooie dag begon in het huis van Jolieke en Ramon in Den Haag. Ik zag Ramon al bij de bloemist staan, toen ik naar hun huis reed (veel te vroeg, maar je kunt maar beter op tijd zijn!). Jolieke gaf net hun lieve dochter Clarijn de fles. Wat een heerlijk rustig tafereeltje zo in hun slaapkamer, in een woning die al volliep met feestelijk gestemde daggasten.
Na de fles ging Jolieke zich omkleden. Hier was Clarijn het niet helemaal mee eens; zij voelde natuurlijk de gezonde spanning die hoort bij een bruiloft en zag haar moeder in een ‘niet alledaagse’ – maar prachtige jurk. En omdat Jolieke met haar jurk bezig was, Jolieke’s zus Sanne die dichtknoopte en ik aan het fotograferen was, liet Clarijn zich even moeilijk troosten. En dus zongen we met zijn drieën gezellig “Klap eens in je handjes!”. En dat werkte!
Ramon kwam aanrijden en bruid en bruidegom ontmoetten elkaar onderaan het portiek. Na een lunch reden we naar Huygensmuseum Hofwijck in Voorburg. Een heel bijzondere locatie. Je verwacht midden in een centrum niet zo’n prachtig gebouw in een soort parkje. De gasten pasten er precies in.
De ambtenaar van de burgerlijke stand vertelde een mooi verhaal over het gebouw, wat grappen over vrijdag de dertiende en hij voltrok natuurlijk het huwelijk. Maar het echt persoonlijke verhaal kwam van hun goede vriendin Mendeltje, die het bruidspaar het langst van allemaal kent. Zij was namelijk met Jolieke op vakantie, toen ze Ramon ontmoetten. Volgens Mendeltje zag zij Ramon nèt iets eerder dan Jolieke, waardoor ze hem dus langer kent.
Er werd op het huwelijk getoast in de benedenruimte van Hofwijck, met een mooi verhaal van de moeder van Ramon. Na het aansnijden en opeten (heerlijk!) van de taart, maakten we buiten wat foto’s en namen Jolieke en Ramon afscheid van Clarijn, die de bruiloft in haar eigen bedje verder ging vieren.
Wij gingen met het gezelschap een boottocht maken over de Vliet. Hier gaf het bruidspaar een heel persoonlijke toespraak; op chronologische volgorde stelden ze alle aanwezigen voor. En van iedereen vertelden ze een anekdote of een citaat. Wat een goed idee en heel leuk om te horen! De zus van Jolieke gaf ook een mooie speech.
We legden aan bij Brasserie de Koepel in Voorburg, alweer zo’n prachtige locatie, met wel heel verrassende schilderingen in de koepel. Daar gaf de vader van Jolieke een mooie, ontroerende speech. Daarna begon het walking dinner. Voor mij het tijdstip om naar huis te gaan, maar ik weet inmiddels dat de dag net zo mooi gebleven is, met een goed feest aan het einde.
Ik reed weer naar Barendrecht in de wetenschap dat ‘vrijdag de dertiende’ onzin is: wat een heerlijke dag en ondanks alle slechte weersvoorspellingen en alle regen die gevallen was, waren alle buitenmomenten droog!
Jolieke, Ramon en natuurlijk Clarijn; heel veel geluk samen! Bedankt voor het vertrouwen en het samen kinderliedjes zingen ;-).
Ben je enthousiast en wil je meer informatie over trouwfotografie? Kijk gerust even verder op mijn website.
Ook leuk, als je de like-knop op mijn Facebook-pagina aanklikt!