Wat kunnen Amerikanen toch heerlijk overdrijven.
Ik heb een aantal Amerikaanse fotografie-workshops gevolgd. Je raakt tenslotte nooit uitgeleerd en deze internet-workshops worden live gevolgd door duizenden mensen over de hele wereld. Ontzettend boeiend en leerzaam. En dus heel erg Amerikaans.
De fotograaf komt binnen bij de bruid: “AAAAH! YOU’RE GOING TO GET MARRIED TODAY!! I’M SO EXCITED!”. En waar ze claimen dat ze de bruiloft vastleggen zoals hij is, op een haast journalistieke wijze, wordt elke klik bijgestaan door: “YOU’RE FABULOUS! WOW! GORGEOUS! YOU’RE A ROCKSTAR!”. En tijdens het geven van de workshop begon elk antwoord standaard met: “Great question!”. Hilarisch! Maar gelukkig nog altijd erg leerzaam.
Deze manier past natuurlijk absoluut niet bij mij; ik ben eerder bescheiden en rustig en krijg als trouwfotograaf vaak als compliment, dat mensen nauwelijks door hebben gehad dat ik er was. De spreekwoordelijke vlieg op de muur.
En toch heb ik de hysterische manier laatst toegepast. Door te vertellen wat hierboven staat, te vertellen dat ik het nooit zo zou doen en vervolgens voor de grap een paar keer te roepen hoe GORGEOUS en BEAUTIFUL ze waren, kregen we een heel gezellig, vrolijk sfeertje, wat zorgde voor hele mooie en ontspannen foto’s (zie de loveshoot van Angela en Jorg). Werkt het dan toch? Ben ik een Amerikaan in het verkeerde lichaam?
De Amerikaanse fotografen gaan ook helemaal voor emotie. Logisch, dat spreekt aan en ik vind het zelf ook heerlijk om ernaar te kijken en om het vast te leggen. Maar overzees wordt de traan van de vader van de bruid meteen op 2 bij 3 meter aan de muur gehangen.
Het inspireerde mij wel om eens na te gaan welke foto’s, die ik zelf heb gemaakt, mij nu heel erg zijn bijgebleven omdat ze emotie laten zien of een verhaal vertellen. Met name in het laatste ben ik erg goed; het kost mij niet veel moeite om een heel verhaal te bedenken bij iets wat ik zie. En dus ook bij foto’s: wat gebeurde er vlak voor het moment van klikken, wat daarna, wat buiten beeld, wat straalt de foto uit, waar denkt degene die op de foto staat aan, in wat voor bui is hij of zij? Wat is het verhaal achter de foto?
Ik vond het een goed idee om een paar foto’s te plaatsen waarbij ik duidelijk een verhaal of emotie zie, maar ik heb het lekker druk. Een goed teken natuurlijk en meteen een goed excuus om hier gewoon nog eens op terug te komen met andere foto’s.
Voor vandaag dus maar één foto. Met in mijn hoofd een heel verhaal. Dat verhaal ga ik je niet vertellen; hopelijk bedenk je zelf je eigen verhaal. Over Nancy, Roos en Ernie. Zo lief!
En dan nog een klein nieuwtje: ik heb de website www.mariekezwartscholten.nl geclaimd. Hier heb ik een heel eenvoudige webpagina op gezet. Binnenkort wordt hij natuurlijk flink veranderd en uitgebreid.