Berichten

Trouwfotografie: bruiloft Leonie en Jan Paul in Rotterdam

001. Leonie en Jan Paul - Marieke Zwartscholten fotografie

Leonie en Jan Paul hebben al lang geleden besloten zoveel mogelijk van de wereld te willen zien. Zo komen ze in ongeveer drie landen per jaar en hebben ze zelfs twee jaar in Cambodja gewoond. Bij een terugkerende vakantie daar heeft Jan Paul Leonie ten huwelijk gevraagd.

Je zou dus misschien verwachten dat er voor hun bruiloft heel wat afgereisd zou gaan worden, maar dat gebeurde juist niet! Ik heb zelden zo weinig hoeven reizen tijdens een bruiloft. En dat paste helemaal bij het relaxte gevoel, dat dit bruidspaar voor ogen had. Lees meer

/4 Reacties/door
,

De trouwzaal van De Machinist – Rotterdam

001 Trouwzaal De Machinist De Societeit - Marieke Zwartscholten fotografie

Het klinkt als de titel van een boek: “De trouwzaal van De Machinist”. Maar – hoewel ze wel boeken verkopen bij De Machinist – ik heb het hier over café-restaurant De Machinist in Rotterdam. Het prachtige gebouw van de voormalige zeevaartschool, waarin behalve het restaurant ook kleine bedrijven, een kinderdagverblijf, een dansschool, een pub, een bioscoop, vergaderruimtes en dus een trouwzaal zijn gevestigd.

Een paar weken geleden heb ik met een groep trouwfotografen gebruik gemaakt van de Pub en daaraan voorafgaand genoten van het ‘Rotterdamse Tafeltje Vol’. Volgende week heb ik er een netwerkbijeenkomst in De Sociëteit. En nu mocht ik er fotograferen! Dat was een beetje gek, want normaal gesproken fotografeer ik mensen en die waren er nu niet.

Ik had dus alle tijd om de prachtige trouwzaal te fotograferen. Stiekem best een leuk idee, dat de rode loper nu dus eigenlijk ‘voor mij’ was uitgelegd, want er was die dag geen bruiloft.
Ik ben helemaal lyrisch over het licht, dat door alle hoge ramen naar binnen komt. En het klinkt misschien bijna als een verkooppraatje (“Ik heb hem zelf ook”), maar als ik nog een keer zou gaan trouwen, zou ik het wel weten: de inrichting is helemaal mijn smaak. Niet TE chique, maar heel stijlvol, vintage en elegant. Wat een heerlijke sfeer! Lees meer

/door
,

TOP-trouwfotografen

Hoe noem ik mezelf als ik een bruiloft fotografeer? Trouwfotograaf, huwelijksfotograaf, bruidsfotograaf? Het maakt niet uit; het is duidelijk wat ermee bedoeld wordt: degene die de enorme eer heeft om de bijzondere dag van een bruidspaar vast te leggen en de hele dag dichtbij het verliefde stel te mogen zijn. Lees meer

/door

Trouwfotografie: bruiloft Michelle en Daniel in Rotterdam

Ik ken Michelle van een cursus webdesign, die we jaren geleden volgden. Zij heeft webdesign inmiddels geïntegreerd in haar eigen bedrijf (en wat kan ik dus een hoop van haar leren!). We hielden contact en toen Daniel Michelle ten huwelijk had gevraagd, wist Michelle meteen dat ik de fotograaf moest worden. Wat een eer!

Nadat Daniel zijn elegante bruid Michelle thuis had ‘ontmoet’, reden we naar het centrum van Rotterdam. Michelle en Daniel hebben elkaar namelijk leren kennen in het Groothandelsgebouw, waar ze destijds allebei werkten. Wat een goed idee om daar de fotoshoot te houden! Er was een mooi leegstaand kantoor met fantastisch licht, waar ik wel de hele dag had kunnen blijven fotograferen.

Maar er ging natuurlijk ook getrouwd worden! Dus na nog wat foto’s op het dakterras en broodjes bij hun thuis, kwamen we aan bij het stadhuis in Rotterdam.
Daar was het druk: 12-12-12 is natuurlijk een mooie datum om te trouwen. Wij mochten naar binnen na de twee heren die in limousine arriveerden en door al hun flamboyant geklede gasten naar binnen werden gedanst. Ik zag nog een Hindoestaans bruidspaar en na ons kwam een ouder echtpaar. Heerlijk om al die verscheidenheid te mogen aanschouwen.
Michelle en Daniel pasten er mooi tussen in hun stijlvolle, charmante trouwkleding.

In de grote trouwzaal stond een metershoge Kerstboom. Daniel mocht eerst de hele zaal door lopen, begeleid door hun lieve dochters Zoë en Anna. Daarna kwam Michelle aan de arm van haar vader binnen. De ambtenaar van de burgerlijke stand hield een mooie toespraak, die alle gasten een lach op het gezicht toverde. En natuurlijk zeiden ze JA! Dochters Anna en Zoë kregen ook ringen en mochten ook tekenen.

De rest van de trouwdag vond plaats in het NRC, het Nieuw Rotterdams Café. Een erg mooie locatie, waar de binnenkomst nog even ‘gevierd’ werd onder een flinke tak mistletoe. En waar de lekkere taart met trouwlogo werd aangesneden en er werd gefeliciteerd, gedronken, gegeten (walking diner) en gefeest.

Dit zal een dag zijn, die Michelle, Daniel, Anna en Zoë niet snel zullen vergeten. En ik hoop, dat als ze over een maand in Australië wonen, ze nog vaak met veel plezier terugkijken naar de foto’s.

Michelle en Daniel, heel veel geluk en plezier met elkaar en voor nu nog even succes met het regelen van de reis!

Wil je informatie over trouwfotografie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.

/door

Trouwfotografie: bruiloft Séverine en Tom in België

Onlangs fotografeerde ik mijn tweede Buitenlandse Bruiloft! En wel in België!
Na mijn eerste buitenlandse bruiloft in Marokko is België een stuk minder ver, maar alsnog erg goed voor het vakantiegevoel! Mijn navigatiesysteem zei het al: “U bent een grens overschreden” (hilarisch, toch?). En dan voel je toch al snel ‘het buitenland’. Met bijbehorend vakantiegevoel, zeker toen de zon ging schijnen en ik over landweggetjes en door kleine dorpjes naar het bruidspaar reed.
 
En ook het bruidspaar droeg bij aan het vakantiegevoel! Nooit eerder heb ik meegemaakt dat een bruid me al bij de deur verwelkomde en totaal niet nerveus leek te zijn. Séverine zag er prachtig uit; haar moeder had een vintage jurk (“kleedje”) voor haar gemaakt, die erg goed bij haar paste. Ze stelde me totaal ontspannen voor aan de daggasten en natuurlijk aan haar bijna-echtgenoot Tom. Ook hij was de rust zelve.
We hoefden dus niet rond te gaan rennen om niets te missen (we fotografeerden met zijn tweeën); we hadden alle tijd! Zijn alle Belgische bruiloften zo relaxed?
 
Op ons gemak reden we in een huifkar, getrokken door een ouderwetse tractor, naar het gemeentehuis. Daar ontmoetten we nog een aantal gasten en gingen we de trouwzaal binnen. De ceremonie ging totaal anders dan in Nederland. Ik heb begrepen dat in grote steden, zoals Antwerpen, het trouwen zelf in 5 minuten gebeurt. Hier werd er net iets langer over gedaan; de ambtenaar hield een kort praatje, een collega las de wetteksten voor, het bruidspaar werd nog verleid tot een kort woordje aan elkaar (maar volgens mij is dat niet gebruikelijk) en vervolgens werd De Vraag gesteld, die natuurlijk volmondig met ‘ja’ werd beantwoord. Na het uitwisselen van de ringen, kwam iedereen feliciteren en werd er uitgebreid bijgekletst. 
 
In België is het gebruikelijk om na de korte trouwceremonie nog een uitgebreide ceremonie te hebben, in de kerk of op een andere zelf te kiezen locatie. Ik vind dit een mooie traditie; op die manier kan je de mensen aan het woord laten die je wilt en is het heel persoonlijk. Bij Séverine en Tom zou deze ceremonie ’s avonds voor het feest plaatsvinden. 
 
Vanaf het gemeentehuis gingen we per huifkar terug naar huis voor een uitgebreide lunch met champagne en taart. Hier ontdekte ik dat het ontspannen tempo van de bruiloft niet standaard is voor België; Séverine en Tom zijn gewoon enorm relaxed. Zo vond ik ze later op de middag achter hun laptops, omdat de trouwbeloftes nog uitgeprint moesten worden. 
 
Via het hotel voor die avond, waar Séverine haar andere prachtige kleedje aantrok (ook door haar moeder gemaakt), reden we naar de feestlocatie: de Architect, in de buurt van Brussel. We hadden maar een paar minuten over voor de fotoshoot, want toen begon de receptie al. Op deze prachtige locatie kon het bruidspaar onder het genot van heerlijke hapjes socializen met hun gasten. De kinderen konden zich uitleven op het grasveld en in de speeltuin. 
Ik maakte de laatste sfeerbeelden en begon toen aan mijn reis terug naar Nederland.
 
Séverine en Tom, bedankt voor jullie vertrouwen en het vakantiegevoel, dat jullie mij gegeven hebben!
Wil je meer informatie over bruidsfotografie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.
 
/door

Trouwfotografie: bruiloft Anne en Hugo in Rotterdam

 
De bruiloft van Anne en Hugo barstte van de creativiteit. Dat merkte ik al, toen ik ’s ochtends binnenkwam. Toen ik om het hoekje keek van de kamer waar Anne werd gestyled, ving ik al een glimp op haar knalroze jurk. In de woonkamer lagen de zelf ontworpen ringen, de zelf gemaakte buttons (in plaats van corsages) en zelfs Anne’s jasje was eigen ontwerp!
 
Hugo liep nog heel relaxed in spijkerbroek en T-shirt rond. Met de twee videografen besprak hij de dag en de apparatuur; als filmmaker heb je daar natuurlijk een mening over! En Anne is grafisch ontwerpster, dus dat deze dag in beeld vastgelegd zou worden, was logisch. We waren dan ook met twee fotografen. Zo konden we mooi opsplitsen en richtte ik me tijdens de voorbereidingen op Hugo.
 
En Hugo bleef ontspannen: nog even muziek uitzoeken, de tandem uit de berging halen, de post ophalen (nog geen leuke trouwpost, maar blauwe enveloppen…) en uiteindelijk dan toch omkleden, ondertussen ervoor zorgend dat kat Jerry niet in de slaapkamer kwam.
Ondertussen druppelden de eerste gasten binnen. Allemaal in het zwartwit, een mooi contrast met Anne’s jurk.
Toen Anne klaar was, moest Hugo toch even wat zweet van zijn voorhoofd deppen. Bij de ontmoeting spatten de vonken er vanaf.
 
Daarna stapten we op de fiets, Anne en Hugo op hun eigen tandem (en pas op de foto zag ik dat Anne Hugo al het werk liet doen ;-)). Een leuk rondje door Rotterdam, helemaal ‘hun’ stad. Zo gingen we naar de Kunstacademie, waar ze elkaar hebben leren kennen, werd Anne toegezongen door een zwerver (die zichzelf probeerde uit te nodigen voor het feest) bij brasserie Pierre, hebben ze daar lekker koffie gedronken en vonden ze een mooie plekjes in de winkel en etalage van Depot Rotterdam.
 
Vervolgens liepen we met de daggasten naar Salonboot De Animathor, Anne op bijpassende slippers. Anne’s vader moest nog even zijn zweethanden afvegen, maar gaf zijn dochter toen in volle overtuiging ‘weg’ aan Hugo. Ze werden getrouwd door een ‘BABS’; een buitengewoon ambtenaar burgerlijke stand. Ze hadden namelijk een goede vriend gevraagd de huwelijksceremonie te leiden. En ook al was het zijn eerste keer; hij bleek het erg goed te kunnen. Vol humor vertelde hij het persoonlijke verhaal van Anne en Hugo, waaruit bleek dat Anne gelukkig niet snel opgeeft. Zo wist hij een gedeelte van hun sms-verkeer uit de kennismakingsperiode te herhalen. Anne sms-te: “Zullen we komend weekend uitgaan?”, waarop Hugo antwoordde: “We gaan toch binnenkort al met de hele klas?”. Gelukkig heeft ze volgehouden en is de liefde nu duidelijk wederzijds.
 
Na de ceremonie werden er ballonnen opgelaten. Die verdwenen snel uit het zicht; het waaide flink. Dat merkten we ook tijdens de boottocht die daarop volgde. Maar we hadden geluk, want het zonnetje brak door! Tijdens deze tocht was er tijd voor cupcakes (door een vriendin gemaakt) en gezellig bijkletsen. We meerden aan bij De Vertrekhal, waar het diner en het feest zouden zijn. Vanaf de kade werden we toegezongen door de zanger Boudewijn Hansen. Hij zong een paar nummers speciaal voor het bruidspaar, dat vrolijk meezong. Vervolgens improviseerde hij erop los naar de gasten, heel persoonlijk en mooi. In De Vertrekhal ging de gezelligheid gewoon door. Mijn taak zat erop, maar ik weet dat de bbq en het aansluitende feest een groot succes zijn geweest en dat de dag in stijl is geëindigd in Hotel New York.
 
Anne en Hugo, bedankt voor jullie vertrouwen! Ik vond het een feest om jullie originele bruiloft te fotograferen!
 
Ga je ook trouwen? Ik ben benieuwd naar jullie plannen! Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.
 
/1 Reactie/door

Dit trouwalbum komt uit mijn handen!

Ik had ooit een collega die tijdens vergaderingen haar nagels zat te vijlen. Ik ben het andere uiterste (als in… uh… dat ik niet vergader en niet mijn nagels zit te vijlen?). In ieder geval heb ik nog nooit een manicure-behandeling gehad, draag ik geen nagellak, doe ik huishouden zonder handschoenen, zijn onze trouwringen niet de duurste en vind ik korte nagels wel lekker praktisch. Handmodel zal ik dus nooit worden.
Maar iemand moest toch de bladzijden omslaan van mijn nieuwe trouwalbum?
 
Daar wilde ik namelijk een filmpje van maken. Ik heb een nieuw demo-album gemaakt om aan toekomstige bruidsparen te kunnen laten zien. Zo kunnen ze mijn werk en stijl zien, maar ook een mogelijkheid voor het trouwalbum.
En daar ben ik erg trots op! Voor een groot gedeelte heb ik foto’s gebruikt van de bruiloft van Manon en Joris (kijk hier voor meer foto’s); mooi om één verhaal te laten zien. Daarna nog bladzijden (‘spreads’) met foto’s van andere bruiloften. 
Het is voor het eerst dat ik werk met deze albumleverancier en daar heb ik absoluut geen spijt van. Ten eerste is er heel veel mogelijk, ten tweede leveren ze erg mooi werk af.
 
Voor dit voorbeeldalbum heb ik gekozen voor hele dikke bladzijden; 2 mm dik! Dat geeft een zeer luxe uitstraling. Bovendien is het boek ‘lay-flat’. Dat betekent dat twee bladzijdes naast elkaar in elkaar doorlopen. Je ziet dus alleen licht de vouw in het midden, maar de bladzijden ‘golven’ niet omhoog. Hierdoor lopen foto’s strak door. Voor de omslag heb ik gekozen voor een crème-kleur en hierin heb ik mijn eigen naam laten drukken. Voor een echt trouwalbum zou dit natuurlijk de namen van het bruidspaar worden.
 
Ik ben heel benieuwd wat voor soort albums mijn toekomstige bruidsparen gaan bestellen! Het is tenslotte één van de weinige tastbare herinneringen, die je overhoudt aan de bruiloft. Een album dat hopelijk nog generaties lang meegaat!
Ik verheug me nu al op alle ‘overhandig-momenten’ die nog gaan komen; heerlijk om bruidsparen te verrassen met beelden van hun bruiloft. Zoals ze het zich zelf herinneren. En meer!
 
Hieronder kun je mijn demo-album zien. Let maar niet op mijn handen; het gaat om de foto’s en het album!
 
 
Wil je meer informatie over de mogelijkheden voor een album of algemener, over mijn fotografie? Of wil je het voorbeeldalbum in het echt bewonderen? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.
 
 
 
/10 Reacties/door

Trouwfotografie: bruiloft Manon en Joris

Een bruiloft vol met humor, ontspanning, alle tijd, droog op de goede momenten en een verliefd bruidspaar. Zo laat de dag van Manon en Joris zich wel omschrijven.
Heel fijn, als een bruidspaar de dag niet heeft volgepropt; geen race tegen de klok vandaag.

De dag begon met foto’s nemen tijdens het aankleden. Altijd een mooi moment: de bruid die geholpen wordt door haar moeder en de ceremoniemeester. Ik kwam boven, waar de bruid in haar lingerie me opwachtte: “Zo, ik ben klaar!”.
Dat zette de toon van de dag. Want natuurlijk trok Manon haar prachtige bruidsjurk aan, maar haar humor ging niet meer weg. Zo klaagde ze geen seconde over eventuele kou tijdens de wandeling langs het IJsselmeer of onze stop bij een schattig stationnetje en was haar vrolijke lach van ver te horen. Heel aanstekelijk.

Ook Joris genoot zichtbaar van zijn mooie bruid. Hij had opgezien tegen het feit dat hij de hele dag gefotografeerd zou worden, maar daar was al snel niets meer van te merken.
En zo legde ik vast hoe ze enthousiast “ja” tegen elkaar zeiden en dat vervolgens vierden in een pannenkoekenhuis op een prachtige locatie.

Manon en Joris, gefeliciteerd en bedankt dat ik jullie mocht fotograferen!

Wil je meer informatie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.

/8 Reacties/door

Overdreven emotie of een heerlijk verhaal?

Wat kunnen Amerikanen toch heerlijk overdrijven.
Ik heb een aantal Amerikaanse fotografie-workshops gevolgd. Je raakt tenslotte nooit uitgeleerd en deze internet-workshops worden live gevolgd door duizenden mensen over de hele wereld. Ontzettend boeiend en leerzaam. En dus heel erg Amerikaans.

De fotograaf komt binnen bij de bruid: “AAAAH! YOU’RE GOING TO GET MARRIED TODAY!! I’M SO EXCITED!”. En waar ze claimen dat ze de bruiloft vastleggen zoals hij is, op een haast journalistieke wijze, wordt elke klik bijgestaan door: “YOU’RE FABULOUS! WOW! GORGEOUS! YOU’RE A ROCKSTAR!”. En tijdens het geven van de workshop begon elk antwoord standaard met: “Great question!”. Hilarisch! Maar gelukkig nog altijd erg leerzaam.

Deze manier past natuurlijk absoluut niet bij mij; ik ben eerder bescheiden en rustig en krijg als trouwfotograaf vaak als compliment, dat mensen nauwelijks door hebben gehad dat ik er was. De spreekwoordelijke vlieg op de muur.
En toch heb ik de hysterische manier laatst toegepast. Door te vertellen wat hierboven staat, te vertellen dat ik het nooit zo zou doen en vervolgens voor de grap een paar keer te roepen hoe GORGEOUS en BEAUTIFUL ze waren, kregen we een heel gezellig, vrolijk sfeertje, wat zorgde voor hele mooie en ontspannen foto’s (zie de loveshoot van Angela en Jorg). Werkt het dan toch? Ben ik een Amerikaan in het verkeerde lichaam?

De Amerikaanse fotografen gaan ook helemaal voor emotie. Logisch, dat spreekt aan en ik vind het zelf ook heerlijk om ernaar te kijken en om het vast te leggen. Maar overzees wordt de traan van de vader van de bruid meteen op 2 bij 3 meter aan de muur gehangen.

Het inspireerde mij wel om eens na te gaan welke foto’s, die ik zelf heb gemaakt, mij nu heel erg zijn bijgebleven omdat ze emotie laten zien of een verhaal vertellen. Met name in het laatste ben ik erg goed; het kost mij niet veel moeite om een heel verhaal te bedenken bij iets wat ik zie. En dus ook bij foto’s: wat gebeurde er vlak voor het moment van klikken, wat daarna, wat buiten beeld, wat straalt de foto uit, waar denkt degene die op de foto staat aan, in wat voor bui is hij of zij? Wat is het verhaal achter de foto?

Ik vond het een goed idee om een paar foto’s te plaatsen waarbij ik duidelijk een verhaal of emotie zie, maar ik heb het lekker druk. Een goed teken natuurlijk en meteen een goed excuus om hier gewoon nog eens op terug te komen met andere foto’s.
Voor vandaag dus maar één foto. Met in mijn hoofd een heel verhaal. Dat verhaal ga ik je niet vertellen; hopelijk bedenk je zelf je eigen verhaal. Over Nancy, Roos en Ernie. Zo lief!

En dan nog een klein nieuwtje: ik heb de website www.mariekezwartscholten.nl geclaimd. Hier heb ik een heel eenvoudige webpagina op gezet. Binnenkort wordt hij natuurlijk flink veranderd en uitgebreid.

/4 Reacties/door

Bruiloften: verschillende rollen vervullen

Vandaag maak ik de balans op van alle bruiloften waar ik bij mocht zijn.
Ik ben aanwezig geweest bij tientallen daarvan. De meeste bruiloften woonde ik bij als fotograaf. Bij één bruiloft was ik – samen met mijn man – de hoofdrolspeler. Twee keer mocht ik getuige zijn. Vijf keer was ik ceremoniemeester. En oja, een paar keer was ik gast.

In die laatste rol wist ik me vaak geen raad. Ik had de neiging om alsnog jurken recht te leggen, me te bemoeien met de tafelschikking of om stiekem toch foto’s te maken.

Ceremoniemeester zijn is een hele eer. Ik kreeg, soms samen met iemand, de verantwoordelijkheid voor het goede verloop van de bruiloft. Het meedenken en verzorgen van de details, het contact met de mensen, weerstand bieden aan ABC-tjes… allemaal leuk. En natuurlijk meekijken met de ingehuurde fotograaf!
En dankzij mijn rol als ceremoniemeester herken ik nu de details als geen ander en leg alles vast met mijn camera.

Als getuige een handtekening zetten onder een huwelijk is heel speciaal. Daar word je niet zomaar voor gevraagd! Ik heb me afgevraagd of ik daarna functioneringsgesprekken moest houden, maar volgens mij is het tot nu toe niet nodig geweest. Een makkelijke, maar heel speciale rol dus!
Al zal ik nooit die fotograaf vergeten, die – terwijl ik mijn handtekening plaatste – naar mij riep: “Hé krullenbol! Kijk eens naar mij!”. Niet de manier waarop ik het zou aanpakken…

Zelf de bruid zijn is uiteraard heel bijzonder. Onze dag helemaal inrichtten zoals wij dat wilden, met de mensen die wij lief vonden, in de kleding die wij mooi vonden, op prachtige locaties, met lekker eten, uitgebreid feesten en tussendoor ook nog beloven dat we voor altijd bij elkaar zouden blijven. Heerlijk! Alleen niet voor herhaling vatbaar, want ik blijf graag bij mijn lief.
Ik heb maar van één ding spijt: we hadden geen fotograaf ingehuurd! (???)

Trouwfotograaf. Dat ben ik!
Wat is het geweldig om de hele dag zo intensief met een bruidspaar op te trekken! Heel speciaal om de hele dag zo dichtbij het verliefde koppel te zijn.
En wat vind ik het leuk om te zien hoe iedereen zijn eigen invulling geeft aan De Speciale Dag! Zo leg ik bruiloften van de kapper tot aan het vuurwerk vast en ben ik daarvoor van strak Rotterdam tot in sprookjesachtig Marrakech geweest. Ik ben overal voor in!
En dan heb ik ook nog de eer om al dat moois te fotograferen. Om er een document van te maken, waarmee het bruidspaar nog lang kan nagenieten van hun speciale dag. Een document, dat zelfs erfstuk zal zijn! De kans is groot dat in de toekomst (achter)kleinkinderen door het album zullen bladeren!

Ik probeer de dag zoveel mogelijk vast te leggen, zoals het bruidspaar het ervaart. Dus zo min mogelijk geposeerde standjes van het bruidspaar en een zo onopvallend mogelijk houding van mij tijdens de ceremonie.

Lieve bruidsparen, dankjulliewel voor jullie vertrouwen en de liefde en het enthousiasme die jullie op Jullie Dag hebben uitgestraald. Dat maakt mijn werk geweldig!

Hieronder laat ik een selectie zien van een aantal bruiloften waarbij ik de fotograaf was. (Mijn ‘krullenbol’-getuigenrol heb ik maar achterwege gelaten ;-).)

Als je meer informatie wilt over mijn manier van werken en prijzen, neem dan contact op via www.mariekezwartscholten.nl.
 
/4 Reacties/door