Berichten
Brechje heeft haar eigen bedrijf “Baby- en Kindergebaar”, waarmee ze ouders en mensen die met kleine kinderen werken leert hoe ze al in een vroeg stadium kunnen communiceren met kinderen.
Inmiddels werken er meerdere docenten voor Baby- en Kindergebaar en zijn er dus al heel wat kinderen die sneller kunnen communiceren dan je zou verwachten voor hun leeftijd. Dit is leuk voor de volwassenen, maar vooral fijn voor die kinderen. Zij kunnen zich al sneller uiten door middel van gebaren, waardoor ze minder snel gefrustreerd raken. En het schijnt zelfs dat deze kinderen het praten sneller oppikken.
Eerder dit jaar heb ik een keer foto’s gemaakt van mijn eigen kinderen en die van Brechje, die lekker aan het gebaren waren, zie mijn blogpost van toen.
Inmiddels zijn daar hele mooie rolbanners van gemaakt, die Brechje gebruikt bij workshops en beurzen. En nu konden die mooi als achtergrond dienen!
Er is namelijk een nieuw spel ontwikkeld, het Gebarenspel. Met dank aan Studio Neeltje die een groot deel van de prachtige illustraties heeft gemaakt. Ik weet inmiddels uit eigen ervaring dat het een heel leuk spel is om te spelen en dat kinderen van verschillende leeftijden het leuk vinden om mee te doen.
En dat gebeurde dus ook afgelopen maandag: Aafke (1 jaar), Lex (2 jaar), Mijntje (3 jaar) en Mads (4 jaar) speelden het spel onder leiding van Brechje en hadden samen (en natuurlijk ook los van elkaar ;-) ) dikke pret. En we boorden een hele nieuwe doelgroep aan in de vorm van onze kat Roel.
Heb je of werk je met kleine kinderen? Dan is dit spel een aanrader, zie hier de website.
Wil je informatie over kinder- of bedrijfsfotografie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.
Wat kan je je vader nu het beste cadeau geven voor zijn allereerste vaderdag? Je allerliefste gezichtje!
Dat hadden Lise en haar mama Diana goed bedacht.
Diana nam contact met mij op omdat ze een door mij gemaakte foto in het heel groot had zien hangen bij haar buurvrouw. Haar dochter Lise was nu bijna drie maanden oud en wilde vast wel op de foto om haar vader te verrassen.
Gelukkig had ik op korte termijn nog tijd, dus ging ik al snel naar Zwijndrecht.
En wat was het heerlijk om Lise te fotograferen! Wat een ontzettend lief, mooi en vrolijk meisje. Heel geduldig ook; ze vond eigenlijk alles wel best. Na nog een voeding viel ze heerlijk in slaap, maar ondertussen poseerde ze als een volleerd fotomodel gewoon verder.
Na de fotosessie vond Diana het nog moeilijk om een keuze te maken voor een canvas; teveel mooie foto’s. Dat hoor ik natuurlijk graag!
Gelukkig lukte het uiteindelijk wel; we hebben de eerste foto op 80 x 80cm laten afdrukken. Diana had goed begrepen dat mensen geneigd zijn om een te kleine canvas op te hangen. Deze is dus best groot, maar wel geweldig! Inmiddels hangt hij mooi te zijn in hun woonkamer. En papa Leon was natuurlijk zeer verrast!
(Leuk detail: Lise’s teentjes op de laatste foto!)
Wil je ook mooie foto’s van je kind(eren)? Of wil je een fotosessie cadeau doen?
Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.
Deze week ben ik gastblogger! Klinkt wel heel belangrijk ;-).
Alleen een linkje dus naar de blog van de pas bevallen Cora: Studio Neeltje.
En vergeet niet op de rest van haar mooie website te kijken!
(Eentje dan om je ervan te overtuigen door te klikken! Je kunt ook op de foto klikken.)
Angela en Mike hadden al lang geleden gevraagd of ik hun bruiloft wilde fotograferen. Natuurlijk wilde ik dat!
Goed, dat we dat hadden afgesproken, want 25 mei bleek een populaire dag om te trouwen. Alsof iedereen al wist dat dat een prachtige dag zou worden: heerlijk zonnig, maar niet zo bloedheet als de dagen ervoor. Perfect dus.
En zo verliep ook de bruiloft van Angela en Mike.
Petrina ging als tweede fotograaf met me mee. Gezellig, maar ook handig: zo konden we af en toe opsplitsen.
We begonnen de dag bij Mike, die niet alleen zichzelf gereed maakte, maar ook hun zoon Mikey. Allebei een mooi, bruin, driedelig pak. Best warm dus, maar Mikey hield zich stoer en hield alles aan.
Daarna ging ik naar de bruid in Rotterdam. Angela werd door haar moeder opgemaakt en in haar jurk geholpen. Dochter Tess keek steeds even om het hoekje om te kijken of haar moeder er al net zo mooi uit zag als zijzelf.
Niet veel later kwamen de heren aanrijden in een Rolls Royce. Op zoon Mikey maakte het nog de meeste indruk dat hij geen gordel om hoefde.
We reden naar het Van Cappellenhuis in Capelle aan de IJssel, een prachtig oud pand aan het water, tegenover het huis van Angela en Mike. De trouwzaal vulde zich al snel met familie en vrienden, maar ook met kleuters uit de klas van ‘juf’ Angela. De bruid werd ‘weggegeven’ door haar vader, een mooi moment.
Na een lied van de schoolkinderen, kon het serieuze werk beginnen. Mike nam het woord om Angela te bedanken voor wie ze is en voor de afgelopen 15 jaar samen. Heel speciaal! Zeker toen hij vertelde dat wij natuurlijk allemaal konden zien hoe mooi zijn bruid was, maar dat hij graag wilde vertellen dat ze van binnen ook zo prachtig is.
Een paar plaatsjes gestegen dus in mijn Bruidegommen Top 100 ;-).
Natuurlijk werd het jawoord uitgesproken en uitgebreid gefeliciteerd. Dat laatste kon in de mooie tuin van het Van Cappellenhuis .
Vervolgens maakten we foto’s in het Kralingse Bos.
Na een heerlijke lunch met de gezellige familie, reed het gezelschap zonder ons door naar Gilze-Rijen voor het diner, het feest en de overnachting.
Ondertussen genoten Petrina en ik op het terras na van een prachtige dag, een stralend, liefdevol bruidspaar, schattige kinderen en natuurlijk het zonnetje!
(Onthouden voor de volgende bruiloft: zonnebrandcrème meenemen!)
Angela en Mike, heel erg bedankt voor jullie vertrouwen en enthousiasme!
Wil je meer informatie over trouwfotografie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl
Binnenlopen bij een architectenbureau geeft mij een gevoel van nostalgie. Jaren geleden was ik ontwerper bij een architectenbureau. En dus herken ik meteen de sfeer, het gevoel van creativiteit en concrete dingen als bouwdocumentatie.
Ik vond het dan ook een cadeautje toen Architectenbureau van Zwieten mij vroeg om foto’s te maken van de medewerkers voor hun nieuwe website. Ze zitten in een gebouw dat vroeger van de NS was, op het Wagenwerkplaatsterrein in Amersfoort. En daar zijn ze trots op. Ze hebben dan zelf ook bijgedragen aan het verbouwen van een gedeelte van de locatie.
En daar mochten alle medewerkers zelf uitkiezen op welke plek ze gefotografeerd wilden worden. Natuurlijk ging het vooral om de personen, maar de achtergrond speelt altijd mee.
Hieronder vier bouwkundigen; op hun website kan je de overige medewerkers (en natuurlijk hun werk!) bewonderen.
Wil je je ook zakelijk laten fotograferen? Of is het tijd voor een nieuwe profielfoto? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.
Als je hele kleine kinderen hebt, kan het lastig zijn dat ze niet precies kunnen vertellen wat ze bedoelen.
Dat merk ik tijdens fotosessies met kinderen: als ze bijvoorbeeld huilen, vinden ze het dan spannend, willen ze anders zitten, willen ze eten?
Maar natuurlijk ken ik die ‘communicatiestoornisjes’ vooral als moeder. Met name toen onze kinderen heel erg klein waren en huilden: waren ze moe, moesten ze eten of juist niet, hadden ze pijn?
Gelukkig zijn ze nu een stukje groter.
Maar de één pikt het praten sneller op dan de ander. En precies in de periode dat onze jongste zoon duidelijk meer wilde zeggen dan hij kon, ontmoette ik Brechje van Baby- en Kindergebaar. Zij leert ouders en mensen die met kinderen werken babygebaren met als slogan: communiceren met je kind, als praten nog niet lukt. Dat doet ze op een hele leuke, spontane manier.
Al snel werden de gebaren overgenomen bij ons thuis. Mads kon al erg goed praten, maar nu ook met zijn handen. En Lex kon tot dat moment alleen “mama” en “aap” zeggen. Maar nu gebaart hij bijvoorbeeld de hele kinderboerderij bij elkaar. Leuk!
Voor Brechje heb ik twee banners gemaakt met foto’s van gebarende kinderen. En waarom zou je moeilijk doen, als je allebei twee prachtige modelletjes in huis hebt? Modelletjes die, dankzij de gebaren, ook nog eens heel goed duidelijk kunnen maken wat ze wel en niet willen!
Dit zijn de banners (posters van 2 meter hoog) die Brechje gaat gebruiken op beurzen en tijdens haar workshops. Daaronder staan meer foto’s uit dezelfde serie van Aafke, Mijntje, Lex en Mads.
Wil je meer informatie over mijn fotografie? Neem contact op via www.mariekezwartscholten.nl.
Toen ik in Delft studeerde was ik allergisch voor “Vrouwendagen” op de TU. Belachelijk, er was toch ook geen dag speciaal voor mannen? Waarom verschil maken?
Ik ging er dus niet heen.
Inmiddels ben ik nog verder van mijn puberteit af en ervaringen rijker.
Maar met die eerste gedachte in mijn achterhoofd, ging ik naar een netwerkborrel van mannen èn vrouwen. Het was een prima avond, niets mis mee.
Het verschil merkte ik pas toen ik naar een netwerkavond ging voor alleen vrouwen. Ik zal niet in gaan op het verschil ertussen, voor zover ik dat zelf al weet. Maar ik voelde me prettig tussen deze ondernemende vrouwen!
Zo heb ik workshops gevolgd via Vrouwenwoensdag. Een aanrader; je kunt zelf kiezen wat je interessant lijkt en hoeft niet lid te worden. Ik heb er al een paar inspirerende avonden op zitten.
En ik ben lid geworden van ViZi, voor ondernemende vrouwen in Albrandswaard en Barendrecht. Sinds mijn lidmaatschap heb ik pas twee bijeenkomsten meegemaakt (zie foto’s), maar sindsdien heb ik wel al vier dames van deze groep mogen fotograferen! En ik heb zelf ook al gebruik mogen maken van de kennis en kunde binnen deze groep.
Waarom dan de titel van dit bericht: “Mannen, ik daag jullie uit”?.
Ik realiseerde me dat het negen van de tien keer vrouwen zijn die een fotosessie regelen.
Nu heb ik dat de laatste tijd natuurlijk een beetje in de hand gewerkt met die vrouwenavonden. Maar ik heb altijd nog mijn ‘normale netwerk’ en laten we de social media niet vergeten! Dus mannen, ik daag jullie uit: wie van jullie mag ik komen fotograferen? Wie heeft er een nieuwe profielfoto nodig? Wie regelt als verrassing een leuke fotosessie voor zijn vriendin of vrouw? Of voor moederdag een fotosessie van de kinderen?
Daarbij neem ik natuurlijk ook zeker opdrachten aan van vrouwen ;-).
Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl
En dit zijn dan de leuke, inspirerende dames van ViZi die ik heb gefotografeerd:
Brechje Koster (Baby- en Kindergebaar) leert mensen communiceren met kinderen, als praten nog niet lukt, door middel van baby- en kindergebaren:
Het leek me leuk om de blog een keer over dingen te schrijven, die me blij maken: zelf gemaakte dingen!
Dit heeft zeker met fotografie te maken, ik maak tenslotte al mijn foto’s zelf :-). Ik snap dat het onderwerp van de foto ook zeker een rol heeft en dat de camera en lens een belangrijk deel van het werk op zich nemen. Maar de manier waarop ik ze instel, de kant waarop ik de camera richt, het moment dat ik klik en de wijze waarop ik nabewerk, zorgen ervoor de foto’s eruit zien zoals ik het ervaar en mooi vind.
Dat ik dus blij word van foto’s – ook zeker die van anderen! – mag duidelijk zijn.
Maar ik word ook heel blij van andere zelfgemaakte dingen. Dingen waar ik trots op ben, dingen die met liefde zijn gemaakt, dingen die me aan het lachen maken en dingen die me verrassen.
En daarom heb ik daar vandaag foto’s van gemaakt. Hiervoor ben ik geïnspireerd door een blogpost van Cora van Studio Neeltje (dankjewel!).
Welkom op mijn blog!
Ik hoop natuurlijk dat je hier kijkt omdat je het leuk vindt om mijn foto’s te zien. Maar eerst een verhaal!
De laatste maanden ben ik me aan alle kanten enorm aan het ontwikkelen. Ik heb er (eindelijk!) voor gekozen ALLEEN nog maar fotografie te gaan doen. Ik ben al vijf jaar fotograaf en heb veel bruiloften, families, baby’s en kinderen gefotografeerd – met ontzettend veel plezier!
Maar omdat ik zeker wilde zijn van inkomen nam ik alle opdrachten aan die ik kon krijgen. En zo ontwierp ik dus leerlingvolgsystemen, kinderrondleidingen, kaartjes, fotografie-workshops, enz. Ook met plezier.
Daardoor hield ik echter minder tijd over om datgene te doen, dat ik het allerleukst vind: fotograferen!!!
Sinds mijn beslissing heb ik enorm veel gelezen, gekeken, workshops en cursussen gevolgd. En ik ervaar iets heel nieuws! Een gevoel dat ik helemaal niet ken van eerder in mijn werkende leven. Bij andere vakgebieden begreep ik nooit waarom je ’s avonds ook nog eens vakbladen zou gaan lezen. En nu ben ik niet meer te stoppen, ik ga maar door! Ik absorbeer alles over fotografie, de stijl die ik mooi vind, de aanpak van andere fotografen, enz. Ik ben er helemaal blij van. Inmiddels klap ik bijna uit elkaar van de inspiratie!
Ik heb zoveel ideeën dat ik bijna niet meer weet waar ik zal beginnen.
Bij mijn beslissing om alleen nog maar te fotograferen hoort een nieuwe naam. Mijn bedrijfsnaam was “De Foto | De Verrassing”. “De Verrassing” dekt de lading absoluut niet meer en “De Foto” is te algemeen. Het moet persoonlijk zijn en bij mijn stijl passen.
Ik heb met verschillende mensen overlegd en er zijn vele gekke, leuke, creatieve ideeën voorbij gekomen.
Ik was enthousiast over de naam “Scherp Oog”. Omdat ik er een scherp oog voor heb en hou van haarscherpe ogen op foto’s. Deze naam werd geassocieerd met Hiawatha en zijn indianenvrienden. Dat wordt hem dus niet…
Vervolgens hoorde ik van andere fotografen dat ze hun goedlopende bedrijf achteraf liever hun eigen naam hadden gegeven; want dat is wat mensen onthouden en wat je verkoopt. Sommigen hadden de naam zelfs alsnog veranderd.
Dus, inderdaad: mijn naam wordt (tromgeroffel!): Marieke Zwartscholten fotografie!
Bij “Marieke Zwartscholten fotografie” hoort natuurlijk een nieuwe website, met foto’s die allemaal passen bij mijn persoonlijke fotografiestijl. Ze zullen de reden worden dat bruidsparen, ouders en andere potentiële klanten mij kiezen. Een uitzoekwerk dus en een hele leuke, maar grote klus om de website opnieuw te gaan bouwen.
Ik wil er een blog bij gaan schrijven. Waarin ik steeds foto’s laat zien van alle mooie, speciale of juist eenvoudige momenten in mijn eigen leven en in dat van anderen.
Mijn blog zal deel uit gaan maken van mijn nieuwe website, maar ik wilde nu niet langer meer wachten. Ik wil zo snel mogelijk mijn werk laten zien!
Daarom hier mijn allereerste verhaal! Met mijn allereerste ‘blogfoto’s’! En hoe kan ik beter beginnen dan met foto’s van de allerliefste jongetjes op aarde?
Stap 1 van mijn nieuwe (door)start is genomen!
Voorlopig is mijn website www.mariekezwartscholten.nl natuurlijk nog online. Deze heb ik wel sterk vereenvoudigd, vanwege wat malware-problemen. Binnenkort meer over mijn nieuwe website!