Berichten

001. Leonie en Jan Paul - Marieke Zwartscholten fotografie

Leonie en Jan Paul hebben al lang geleden besloten zoveel mogelijk van de wereld te willen zien. Zo komen ze in ongeveer drie landen per jaar en hebben ze zelfs twee jaar in Cambodja gewoond. Bij een terugkerende vakantie daar heeft Jan Paul Leonie ten huwelijk gevraagd.

Je zou dus misschien verwachten dat er voor hun bruiloft heel wat afgereisd zou gaan worden, maar dat gebeurde juist niet! Ik heb zelden zo weinig hoeven reizen tijdens een bruiloft. En dat paste helemaal bij het relaxte gevoel, dat dit bruidspaar voor ogen had. Lees meer

001 Trouwzaal De Machinist De Societeit - Marieke Zwartscholten fotografie

Het klinkt als de titel van een boek: “De trouwzaal van De Machinist”. Maar – hoewel ze wel boeken verkopen bij De Machinist – ik heb het hier over café-restaurant De Machinist in Rotterdam. Het prachtige gebouw van de voormalige zeevaartschool, waarin behalve het restaurant ook kleine bedrijven, een kinderdagverblijf, een dansschool, een pub, een bioscoop, vergaderruimtes en dus een trouwzaal zijn gevestigd.

Een paar weken geleden heb ik met een groep trouwfotografen gebruik gemaakt van de Pub en daaraan voorafgaand genoten van het ‘Rotterdamse Tafeltje Vol’. Volgende week heb ik er een netwerkbijeenkomst in De Sociëteit. En nu mocht ik er fotograferen! Dat was een beetje gek, want normaal gesproken fotografeer ik mensen en die waren er nu niet.

Ik had dus alle tijd om de prachtige trouwzaal te fotograferen. Stiekem best een leuk idee, dat de rode loper nu dus eigenlijk ‘voor mij’ was uitgelegd, want er was die dag geen bruiloft.
Ik ben helemaal lyrisch over het licht, dat door alle hoge ramen naar binnen komt. En het klinkt misschien bijna als een verkooppraatje (“Ik heb hem zelf ook”), maar als ik nog een keer zou gaan trouwen, zou ik het wel weten: de inrichting is helemaal mijn smaak. Niet TE chique, maar heel stijlvol, vintage en elegant. Wat een heerlijke sfeer! Lees meer

Ik ken Michelle van een cursus webdesign, die we jaren geleden volgden. Zij heeft webdesign inmiddels geïntegreerd in haar eigen bedrijf (en wat kan ik dus een hoop van haar leren!). We hielden contact en toen Daniel Michelle ten huwelijk had gevraagd, wist Michelle meteen dat ik de fotograaf moest worden. Wat een eer!

Nadat Daniel zijn elegante bruid Michelle thuis had ‘ontmoet’, reden we naar het centrum van Rotterdam. Michelle en Daniel hebben elkaar namelijk leren kennen in het Groothandelsgebouw, waar ze destijds allebei werkten. Wat een goed idee om daar de fotoshoot te houden! Er was een mooi leegstaand kantoor met fantastisch licht, waar ik wel de hele dag had kunnen blijven fotograferen.

Maar er ging natuurlijk ook getrouwd worden! Dus na nog wat foto’s op het dakterras en broodjes bij hun thuis, kwamen we aan bij het stadhuis in Rotterdam.
Daar was het druk: 12-12-12 is natuurlijk een mooie datum om te trouwen. Wij mochten naar binnen na de twee heren die in limousine arriveerden en door al hun flamboyant geklede gasten naar binnen werden gedanst. Ik zag nog een Hindoestaans bruidspaar en na ons kwam een ouder echtpaar. Heerlijk om al die verscheidenheid te mogen aanschouwen.
Michelle en Daniel pasten er mooi tussen in hun stijlvolle, charmante trouwkleding.

In de grote trouwzaal stond een metershoge Kerstboom. Daniel mocht eerst de hele zaal door lopen, begeleid door hun lieve dochters Zoë en Anna. Daarna kwam Michelle aan de arm van haar vader binnen. De ambtenaar van de burgerlijke stand hield een mooie toespraak, die alle gasten een lach op het gezicht toverde. En natuurlijk zeiden ze JA! Dochters Anna en Zoë kregen ook ringen en mochten ook tekenen.

De rest van de trouwdag vond plaats in het NRC, het Nieuw Rotterdams Café. Een erg mooie locatie, waar de binnenkomst nog even ‘gevierd’ werd onder een flinke tak mistletoe. En waar de lekkere taart met trouwlogo werd aangesneden en er werd gefeliciteerd, gedronken, gegeten (walking diner) en gefeest.

Dit zal een dag zijn, die Michelle, Daniel, Anna en Zoë niet snel zullen vergeten. En ik hoop, dat als ze over een maand in Australië wonen, ze nog vaak met veel plezier terugkijken naar de foto’s.

Michelle en Daniel, heel veel geluk en plezier met elkaar en voor nu nog even succes met het regelen van de reis!

Wil je informatie over trouwfotografie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.

Onlangs fotografeerde ik mijn tweede Buitenlandse Bruiloft! En wel in België!
Na mijn eerste buitenlandse bruiloft in Marokko is België een stuk minder ver, maar alsnog erg goed voor het vakantiegevoel! Mijn navigatiesysteem zei het al: “U bent een grens overschreden” (hilarisch, toch?). En dan voel je toch al snel ‘het buitenland’. Met bijbehorend vakantiegevoel, zeker toen de zon ging schijnen en ik over landweggetjes en door kleine dorpjes naar het bruidspaar reed.
 
En ook het bruidspaar droeg bij aan het vakantiegevoel! Nooit eerder heb ik meegemaakt dat een bruid me al bij de deur verwelkomde en totaal niet nerveus leek te zijn. Séverine zag er prachtig uit; haar moeder had een vintage jurk (“kleedje”) voor haar gemaakt, die erg goed bij haar paste. Ze stelde me totaal ontspannen voor aan de daggasten en natuurlijk aan haar bijna-echtgenoot Tom. Ook hij was de rust zelve.
We hoefden dus niet rond te gaan rennen om niets te missen (we fotografeerden met zijn tweeën); we hadden alle tijd! Zijn alle Belgische bruiloften zo relaxed?
 
Op ons gemak reden we in een huifkar, getrokken door een ouderwetse tractor, naar het gemeentehuis. Daar ontmoetten we nog een aantal gasten en gingen we de trouwzaal binnen. De ceremonie ging totaal anders dan in Nederland. Ik heb begrepen dat in grote steden, zoals Antwerpen, het trouwen zelf in 5 minuten gebeurt. Hier werd er net iets langer over gedaan; de ambtenaar hield een kort praatje, een collega las de wetteksten voor, het bruidspaar werd nog verleid tot een kort woordje aan elkaar (maar volgens mij is dat niet gebruikelijk) en vervolgens werd De Vraag gesteld, die natuurlijk volmondig met ‘ja’ werd beantwoord. Na het uitwisselen van de ringen, kwam iedereen feliciteren en werd er uitgebreid bijgekletst. 
 
In België is het gebruikelijk om na de korte trouwceremonie nog een uitgebreide ceremonie te hebben, in de kerk of op een andere zelf te kiezen locatie. Ik vind dit een mooie traditie; op die manier kan je de mensen aan het woord laten die je wilt en is het heel persoonlijk. Bij Séverine en Tom zou deze ceremonie ’s avonds voor het feest plaatsvinden. 
 
Vanaf het gemeentehuis gingen we per huifkar terug naar huis voor een uitgebreide lunch met champagne en taart. Hier ontdekte ik dat het ontspannen tempo van de bruiloft niet standaard is voor België; Séverine en Tom zijn gewoon enorm relaxed. Zo vond ik ze later op de middag achter hun laptops, omdat de trouwbeloftes nog uitgeprint moesten worden. 
 
Via het hotel voor die avond, waar Séverine haar andere prachtige kleedje aantrok (ook door haar moeder gemaakt), reden we naar de feestlocatie: de Architect, in de buurt van Brussel. We hadden maar een paar minuten over voor de fotoshoot, want toen begon de receptie al. Op deze prachtige locatie kon het bruidspaar onder het genot van heerlijke hapjes socializen met hun gasten. De kinderen konden zich uitleven op het grasveld en in de speeltuin. 
Ik maakte de laatste sfeerbeelden en begon toen aan mijn reis terug naar Nederland.
 
Séverine en Tom, bedankt voor jullie vertrouwen en het vakantiegevoel, dat jullie mij gegeven hebben!
Wil je meer informatie over bruidsfotografie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.
 
 
De bruiloft van Anne en Hugo barstte van de creativiteit. Dat merkte ik al, toen ik ’s ochtends binnenkwam. Toen ik om het hoekje keek van de kamer waar Anne werd gestyled, ving ik al een glimp op haar knalroze jurk. In de woonkamer lagen de zelf ontworpen ringen, de zelf gemaakte buttons (in plaats van corsages) en zelfs Anne’s jasje was eigen ontwerp!
 
Hugo liep nog heel relaxed in spijkerbroek en T-shirt rond. Met de twee videografen besprak hij de dag en de apparatuur; als filmmaker heb je daar natuurlijk een mening over! En Anne is grafisch ontwerpster, dus dat deze dag in beeld vastgelegd zou worden, was logisch. We waren dan ook met twee fotografen. Zo konden we mooi opsplitsen en richtte ik me tijdens de voorbereidingen op Hugo.
 
En Hugo bleef ontspannen: nog even muziek uitzoeken, de tandem uit de berging halen, de post ophalen (nog geen leuke trouwpost, maar blauwe enveloppen…) en uiteindelijk dan toch omkleden, ondertussen ervoor zorgend dat kat Jerry niet in de slaapkamer kwam.
Ondertussen druppelden de eerste gasten binnen. Allemaal in het zwartwit, een mooi contrast met Anne’s jurk.
Toen Anne klaar was, moest Hugo toch even wat zweet van zijn voorhoofd deppen. Bij de ontmoeting spatten de vonken er vanaf.
 
Daarna stapten we op de fiets, Anne en Hugo op hun eigen tandem (en pas op de foto zag ik dat Anne Hugo al het werk liet doen ;-)). Een leuk rondje door Rotterdam, helemaal ‘hun’ stad. Zo gingen we naar de Kunstacademie, waar ze elkaar hebben leren kennen, werd Anne toegezongen door een zwerver (die zichzelf probeerde uit te nodigen voor het feest) bij brasserie Pierre, hebben ze daar lekker koffie gedronken en vonden ze een mooie plekjes in de winkel en etalage van Depot Rotterdam.
 
Vervolgens liepen we met de daggasten naar Salonboot De Animathor, Anne op bijpassende slippers. Anne’s vader moest nog even zijn zweethanden afvegen, maar gaf zijn dochter toen in volle overtuiging ‘weg’ aan Hugo. Ze werden getrouwd door een ‘BABS’; een buitengewoon ambtenaar burgerlijke stand. Ze hadden namelijk een goede vriend gevraagd de huwelijksceremonie te leiden. En ook al was het zijn eerste keer; hij bleek het erg goed te kunnen. Vol humor vertelde hij het persoonlijke verhaal van Anne en Hugo, waaruit bleek dat Anne gelukkig niet snel opgeeft. Zo wist hij een gedeelte van hun sms-verkeer uit de kennismakingsperiode te herhalen. Anne sms-te: “Zullen we komend weekend uitgaan?”, waarop Hugo antwoordde: “We gaan toch binnenkort al met de hele klas?”. Gelukkig heeft ze volgehouden en is de liefde nu duidelijk wederzijds.
 
Na de ceremonie werden er ballonnen opgelaten. Die verdwenen snel uit het zicht; het waaide flink. Dat merkten we ook tijdens de boottocht die daarop volgde. Maar we hadden geluk, want het zonnetje brak door! Tijdens deze tocht was er tijd voor cupcakes (door een vriendin gemaakt) en gezellig bijkletsen. We meerden aan bij De Vertrekhal, waar het diner en het feest zouden zijn. Vanaf de kade werden we toegezongen door de zanger Boudewijn Hansen. Hij zong een paar nummers speciaal voor het bruidspaar, dat vrolijk meezong. Vervolgens improviseerde hij erop los naar de gasten, heel persoonlijk en mooi. In De Vertrekhal ging de gezelligheid gewoon door. Mijn taak zat erop, maar ik weet dat de bbq en het aansluitende feest een groot succes zijn geweest en dat de dag in stijl is geëindigd in Hotel New York.
 
Anne en Hugo, bedankt voor jullie vertrouwen! Ik vond het een feest om jullie originele bruiloft te fotograferen!
 
Ga je ook trouwen? Ik ben benieuwd naar jullie plannen! Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.
 
Ik had ooit een collega die tijdens vergaderingen haar nagels zat te vijlen. Ik ben het andere uiterste (als in… uh… dat ik niet vergader en niet mijn nagels zit te vijlen?). In ieder geval heb ik nog nooit een manicure-behandeling gehad, draag ik geen nagellak, doe ik huishouden zonder handschoenen, zijn onze trouwringen niet de duurste en vind ik korte nagels wel lekker praktisch. Handmodel zal ik dus nooit worden.
Maar iemand moest toch de bladzijden omslaan van mijn nieuwe trouwalbum?
 
Daar wilde ik namelijk een filmpje van maken. Ik heb een nieuw demo-album gemaakt om aan toekomstige bruidsparen te kunnen laten zien. Zo kunnen ze mijn werk en stijl zien, maar ook een mogelijkheid voor het trouwalbum.
En daar ben ik erg trots op! Voor een groot gedeelte heb ik foto’s gebruikt van de bruiloft van Manon en Joris (kijk hier voor meer foto’s); mooi om één verhaal te laten zien. Daarna nog bladzijden (‘spreads’) met foto’s van andere bruiloften. 
Het is voor het eerst dat ik werk met deze albumleverancier en daar heb ik absoluut geen spijt van. Ten eerste is er heel veel mogelijk, ten tweede leveren ze erg mooi werk af.
 
Voor dit voorbeeldalbum heb ik gekozen voor hele dikke bladzijden; 2 mm dik! Dat geeft een zeer luxe uitstraling. Bovendien is het boek ‘lay-flat’. Dat betekent dat twee bladzijdes naast elkaar in elkaar doorlopen. Je ziet dus alleen licht de vouw in het midden, maar de bladzijden ‘golven’ niet omhoog. Hierdoor lopen foto’s strak door. Voor de omslag heb ik gekozen voor een crème-kleur en hierin heb ik mijn eigen naam laten drukken. Voor een echt trouwalbum zou dit natuurlijk de namen van het bruidspaar worden.
 
Ik ben heel benieuwd wat voor soort albums mijn toekomstige bruidsparen gaan bestellen! Het is tenslotte één van de weinige tastbare herinneringen, die je overhoudt aan de bruiloft. Een album dat hopelijk nog generaties lang meegaat!
Ik verheug me nu al op alle ‘overhandig-momenten’ die nog gaan komen; heerlijk om bruidsparen te verrassen met beelden van hun bruiloft. Zoals ze het zich zelf herinneren. En meer!
 
Hieronder kun je mijn demo-album zien. Let maar niet op mijn handen; het gaat om de foto’s en het album!
 
 
Wil je meer informatie over de mogelijkheden voor een album of algemener, over mijn fotografie? Of wil je het voorbeeldalbum in het echt bewonderen? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.