Berichten

Trouwfotografie: bruiloft Angela en Mike

Angela en Mike hadden al lang geleden gevraagd of ik hun bruiloft wilde fotograferen. Natuurlijk wilde ik dat!
Goed, dat we dat hadden afgesproken, want 25 mei bleek een populaire dag om te trouwen. Alsof iedereen al wist dat dat een prachtige dag zou worden: heerlijk zonnig, maar niet zo bloedheet als de dagen ervoor. Perfect dus.
En zo verliep ook de bruiloft van Angela en Mike.
Petrina ging als tweede fotograaf met me mee. Gezellig, maar ook handig: zo konden we af en toe opsplitsen.
We begonnen de dag bij Mike, die niet alleen zichzelf gereed maakte, maar ook hun zoon Mikey. Allebei een mooi, bruin, driedelig pak. Best warm dus, maar Mikey hield zich stoer en hield alles aan.
Daarna ging ik naar de bruid in Rotterdam. Angela werd door haar moeder opgemaakt en in haar jurk geholpen. Dochter Tess keek steeds even om het hoekje om te kijken of haar moeder er al net zo mooi uit zag als zijzelf.
Niet veel later kwamen de heren aanrijden in een Rolls Royce. Op zoon Mikey maakte het nog de meeste indruk dat hij geen gordel om hoefde.
We reden naar het Van Cappellenhuis in Capelle aan de IJssel, een prachtig oud pand aan het water, tegenover het huis van Angela en Mike. De trouwzaal vulde zich al snel met familie en vrienden, maar ook met kleuters uit de klas van ‘juf’ Angela. De bruid werd ‘weggegeven’ door haar vader, een mooi moment.
Na een lied van de schoolkinderen, kon het serieuze werk beginnen. Mike nam het woord om Angela te bedanken voor wie ze is en voor de afgelopen 15 jaar samen. Heel speciaal! Zeker toen hij vertelde dat wij natuurlijk allemaal konden zien hoe mooi zijn bruid was, maar dat hij graag wilde vertellen dat ze van binnen ook zo prachtig is.
Een paar plaatsjes gestegen dus in mijn Bruidegommen Top 100 ;-).
Natuurlijk werd het jawoord uitgesproken en uitgebreid gefeliciteerd. Dat laatste kon in de mooie tuin van het Van Cappellenhuis .
Vervolgens maakten we foto’s in het Kralingse Bos.
Na een heerlijke lunch met de gezellige familie, reed het gezelschap zonder ons door naar Gilze-Rijen voor het diner, het feest en de overnachting.
Ondertussen genoten Petrina en ik op het terras na van een prachtige dag, een stralend, liefdevol bruidspaar, schattige kinderen en natuurlijk het zonnetje!
(Onthouden voor de volgende bruiloft: zonnebrandcrème meenemen!)
Angela en Mike, heel erg bedankt voor jullie vertrouwen en enthousiasme!
Wil je meer informatie over trouwfotografie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl
/door

Trouwfotografie: bruiloft Manon en Joris

Een bruiloft vol met humor, ontspanning, alle tijd, droog op de goede momenten en een verliefd bruidspaar. Zo laat de dag van Manon en Joris zich wel omschrijven.
Heel fijn, als een bruidspaar de dag niet heeft volgepropt; geen race tegen de klok vandaag.

De dag begon met foto’s nemen tijdens het aankleden. Altijd een mooi moment: de bruid die geholpen wordt door haar moeder en de ceremoniemeester. Ik kwam boven, waar de bruid in haar lingerie me opwachtte: “Zo, ik ben klaar!”.
Dat zette de toon van de dag. Want natuurlijk trok Manon haar prachtige bruidsjurk aan, maar haar humor ging niet meer weg. Zo klaagde ze geen seconde over eventuele kou tijdens de wandeling langs het IJsselmeer of onze stop bij een schattig stationnetje en was haar vrolijke lach van ver te horen. Heel aanstekelijk.

Ook Joris genoot zichtbaar van zijn mooie bruid. Hij had opgezien tegen het feit dat hij de hele dag gefotografeerd zou worden, maar daar was al snel niets meer van te merken.
En zo legde ik vast hoe ze enthousiast “ja” tegen elkaar zeiden en dat vervolgens vierden in een pannenkoekenhuis op een prachtige locatie.

Manon en Joris, gefeliciteerd en bedankt dat ik jullie mocht fotograferen!

Wil je meer informatie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.

/8 Reacties/door

Overdreven emotie of een heerlijk verhaal?

Wat kunnen Amerikanen toch heerlijk overdrijven.
Ik heb een aantal Amerikaanse fotografie-workshops gevolgd. Je raakt tenslotte nooit uitgeleerd en deze internet-workshops worden live gevolgd door duizenden mensen over de hele wereld. Ontzettend boeiend en leerzaam. En dus heel erg Amerikaans.

De fotograaf komt binnen bij de bruid: “AAAAH! YOU’RE GOING TO GET MARRIED TODAY!! I’M SO EXCITED!”. En waar ze claimen dat ze de bruiloft vastleggen zoals hij is, op een haast journalistieke wijze, wordt elke klik bijgestaan door: “YOU’RE FABULOUS! WOW! GORGEOUS! YOU’RE A ROCKSTAR!”. En tijdens het geven van de workshop begon elk antwoord standaard met: “Great question!”. Hilarisch! Maar gelukkig nog altijd erg leerzaam.

Deze manier past natuurlijk absoluut niet bij mij; ik ben eerder bescheiden en rustig en krijg als trouwfotograaf vaak als compliment, dat mensen nauwelijks door hebben gehad dat ik er was. De spreekwoordelijke vlieg op de muur.
En toch heb ik de hysterische manier laatst toegepast. Door te vertellen wat hierboven staat, te vertellen dat ik het nooit zo zou doen en vervolgens voor de grap een paar keer te roepen hoe GORGEOUS en BEAUTIFUL ze waren, kregen we een heel gezellig, vrolijk sfeertje, wat zorgde voor hele mooie en ontspannen foto’s (zie de loveshoot van Angela en Jorg). Werkt het dan toch? Ben ik een Amerikaan in het verkeerde lichaam?

De Amerikaanse fotografen gaan ook helemaal voor emotie. Logisch, dat spreekt aan en ik vind het zelf ook heerlijk om ernaar te kijken en om het vast te leggen. Maar overzees wordt de traan van de vader van de bruid meteen op 2 bij 3 meter aan de muur gehangen.

Het inspireerde mij wel om eens na te gaan welke foto’s, die ik zelf heb gemaakt, mij nu heel erg zijn bijgebleven omdat ze emotie laten zien of een verhaal vertellen. Met name in het laatste ben ik erg goed; het kost mij niet veel moeite om een heel verhaal te bedenken bij iets wat ik zie. En dus ook bij foto’s: wat gebeurde er vlak voor het moment van klikken, wat daarna, wat buiten beeld, wat straalt de foto uit, waar denkt degene die op de foto staat aan, in wat voor bui is hij of zij? Wat is het verhaal achter de foto?

Ik vond het een goed idee om een paar foto’s te plaatsen waarbij ik duidelijk een verhaal of emotie zie, maar ik heb het lekker druk. Een goed teken natuurlijk en meteen een goed excuus om hier gewoon nog eens op terug te komen met andere foto’s.
Voor vandaag dus maar één foto. Met in mijn hoofd een heel verhaal. Dat verhaal ga ik je niet vertellen; hopelijk bedenk je zelf je eigen verhaal. Over Nancy, Roos en Ernie. Zo lief!

En dan nog een klein nieuwtje: ik heb de website www.mariekezwartscholten.nl geclaimd. Hier heb ik een heel eenvoudige webpagina op gezet. Binnenkort wordt hij natuurlijk flink veranderd en uitgebreid.

/4 Reacties/door

Bruiloften: verschillende rollen vervullen

Vandaag maak ik de balans op van alle bruiloften waar ik bij mocht zijn.
Ik ben aanwezig geweest bij tientallen daarvan. De meeste bruiloften woonde ik bij als fotograaf. Bij één bruiloft was ik – samen met mijn man – de hoofdrolspeler. Twee keer mocht ik getuige zijn. Vijf keer was ik ceremoniemeester. En oja, een paar keer was ik gast.

In die laatste rol wist ik me vaak geen raad. Ik had de neiging om alsnog jurken recht te leggen, me te bemoeien met de tafelschikking of om stiekem toch foto’s te maken.

Ceremoniemeester zijn is een hele eer. Ik kreeg, soms samen met iemand, de verantwoordelijkheid voor het goede verloop van de bruiloft. Het meedenken en verzorgen van de details, het contact met de mensen, weerstand bieden aan ABC-tjes… allemaal leuk. En natuurlijk meekijken met de ingehuurde fotograaf!
En dankzij mijn rol als ceremoniemeester herken ik nu de details als geen ander en leg alles vast met mijn camera.

Als getuige een handtekening zetten onder een huwelijk is heel speciaal. Daar word je niet zomaar voor gevraagd! Ik heb me afgevraagd of ik daarna functioneringsgesprekken moest houden, maar volgens mij is het tot nu toe niet nodig geweest. Een makkelijke, maar heel speciale rol dus!
Al zal ik nooit die fotograaf vergeten, die – terwijl ik mijn handtekening plaatste – naar mij riep: “Hé krullenbol! Kijk eens naar mij!”. Niet de manier waarop ik het zou aanpakken…

Zelf de bruid zijn is uiteraard heel bijzonder. Onze dag helemaal inrichtten zoals wij dat wilden, met de mensen die wij lief vonden, in de kleding die wij mooi vonden, op prachtige locaties, met lekker eten, uitgebreid feesten en tussendoor ook nog beloven dat we voor altijd bij elkaar zouden blijven. Heerlijk! Alleen niet voor herhaling vatbaar, want ik blijf graag bij mijn lief.
Ik heb maar van één ding spijt: we hadden geen fotograaf ingehuurd! (???)

Trouwfotograaf. Dat ben ik!
Wat is het geweldig om de hele dag zo intensief met een bruidspaar op te trekken! Heel speciaal om de hele dag zo dichtbij het verliefde koppel te zijn.
En wat vind ik het leuk om te zien hoe iedereen zijn eigen invulling geeft aan De Speciale Dag! Zo leg ik bruiloften van de kapper tot aan het vuurwerk vast en ben ik daarvoor van strak Rotterdam tot in sprookjesachtig Marrakech geweest. Ik ben overal voor in!
En dan heb ik ook nog de eer om al dat moois te fotograferen. Om er een document van te maken, waarmee het bruidspaar nog lang kan nagenieten van hun speciale dag. Een document, dat zelfs erfstuk zal zijn! De kans is groot dat in de toekomst (achter)kleinkinderen door het album zullen bladeren!

Ik probeer de dag zoveel mogelijk vast te leggen, zoals het bruidspaar het ervaart. Dus zo min mogelijk geposeerde standjes van het bruidspaar en een zo onopvallend mogelijk houding van mij tijdens de ceremonie.

Lieve bruidsparen, dankjulliewel voor jullie vertrouwen en de liefde en het enthousiasme die jullie op Jullie Dag hebben uitgestraald. Dat maakt mijn werk geweldig!

Hieronder laat ik een selectie zien van een aantal bruiloften waarbij ik de fotograaf was. (Mijn ‘krullenbol’-getuigenrol heb ik maar achterwege gelaten ;-).)

Als je meer informatie wilt over mijn manier van werken en prijzen, neem dan contact op via www.mariekezwartscholten.nl.
 
/4 Reacties/door