Wat doe je als fotograaf op vakantie zonder spiegelreflexcamera?
Ten eerste vliegen. Letterlijk, omdat we naar Andalusië gingen, maar ook, omdat het aardig wat gewicht scheelde, zo zonder camera’s om mijn schouders. Die stonden meteen een paar centimeter hoger.
Ten tweede genieten. Heerlijk achter mijn jongens aanrennen, zonder te hoeven denken aan de kwetsbare apparatuur in mijn tas. Lekker aan het zwembad zitten, zonder mijn-camera-mag-niet-nat-worden-zorgen. En natuurlijk door mooie dorpjes struinen, zonder de plaatselijke tasjesrover wakker te schudden met mijn enorme lenzen.
Maar ten derde: balen. Want wat was het allemaal mooi in Zuid-Spanje, wat was het landschap fotogeniek, de luchten vol prachtige kleuren en zelfs mijn kinderen nog net een graadje mooier met al die pracht om hen heen. En dan is het best jammer om dat alleen vast te leggen met een kleine compactcamera. Leuk voor de herinnering, niet om je te verliezen in het fotograferen.
Gelukkig raakten we in gesprek met onze bovenburen. Hele gezellige mensen met een ontzettend schattig meisje van bijna drie maanden oud: Lola. Zij veroverde ieder’s hart en volgens mij kan ze niet eens huilen. Nanda en Sebastiaan, haar ouders, waren sinds een jaar in het bezit van een spiegelreflexcamera. Die gebruikten ze eigenlijk alleen in de automatische stand. Niets mis mee, ieder zijn eigen liefhebberij, maar mijn handen begonnen te jeuken!
We zagen er met zijn allen wel een winwin-situatie in: ik zou hen fotograferen met hun eigen camera en op die manier mijn fotografie-verslaving wat onderhouden, zij hielden er mooie foto’s aan over.
Dus toen de zon richting de bergen ging, hielden wij een mini-fotoshoot, waar ik blij van werd. Het was even zoeken op zo’n Nikon, maar ik kon weer even vooruit.
Nanda, Sebastiaan en Lola, bedankt voor de gezelligheid en dat jullie voor je eigen camera wilden staan!
Ik doe natuurlijk ook fotoshoots in Nederland… Wil je meer informatie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.
