Groot, groter, grootste trots!

Vanmiddag maakte ik weer foto’s van het het gezellige leerkrachtenteam van Openbare Basisschool De Pijler in Rotterdam.
Toen ik aankwam bij de dependance, ging er een ‘schok van trots’ door me heen. Kan dat? Ja, dat kan, maar dat heeft even een uitleg nodig.

Het is waarschijnlijk wel duidelijk dat ik het geweldig vind om te fotograferen. Fijn om te doen, mooi om ze daarna op de computer te zetten, ze op het beeldscherm te zien en ze te bewerken. Nog mooier om afdrukken te zien (en daar klanten blij mee te maken). In de vorm van foto’s, een album, een canvas of ander soort vergroting. En die grote canvassen zijn soms ECHT groot. Gaaf om te zien dat ‘mijn’ foto zo groot in woonkamers (en slaapkamers) hangt. In 2007 ging het al verder dan dat: in restaurant De Eetstee in Amersfoort zijn twee wanden bekleed met ‘mijn’ foto’s van frambozen. Geweldig!
Maar nu de reden dat ik bij De Pijler dat gevoel van Grote Trots krijg: de vier gevels van dit gebouw zijn bekleed met vier foto’s die ik heb gemaakt! Groter gaan ze in mijn carrière niet meer worden, denk ik. Dit gebouw staat er al vier jaar en dus denk ik er niet meer zo vaak aan. Des te groter is de schok, als ik die gevels dan weer zie.
En die Grootste Trots wilde ik graag even delen ;-).

Mocht je een keer in Rotterdam over de Laan op Zuid rijden, richting het centrum, kijk dan na het braakliggende terrein even naar rechts, tussen de bomen door, voor live-beelden van het gebouw (ontworpen door Spee Architecten).
Kan jouw gevel ook wel een mooie foto gebruiken ;-)? Of gewoon je wand of je fotolijst? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.

/door

Vakantiefoto’s: zoek de vijf verschillen

Deze week ben ik voornamelijk bezig met het bewerken van foto’s. Dat duurt namelijk net zo lang als het fotograferen zelf.
Nu zou je kunnen grappen, dat een goede fotograaf zulke prachtige foto’s maakt, dat er niets meer aan gedaan hoeft te worden, maar zo werkt het niet.

Natuurlijk stel ik mijn camera en lens zo optimaal mogelijk in. Maar nabewerken hoort erbij; daarmee kan ik desgewenst kleuren of contrasten verbeteren, gedeeltes extra belichten, vlekjes wegwerken, enz.
Soms is een foto snel genomen om het moment niet te missen en blijkt een andere uitsnede beter te zijn. En het kan net een beetje te donker zijn om niet te flitsen, maar dan blijkt die donkere foto na bewerking best mooi te zijn. Hetzelfde geldt bij tegenlicht (felle zon en donkere schaduwen)
Als ik wil, kan ik achteraf ook blauwe plekken en wondjes weghalen of prullenbakken laten verdwijnen.

Natuurlijk bewerk ik niet elke foto op al die manieren, maar soms is het wel een uitdaging om van een ‘gewone’ foto alsnog een bijzondere foto te maken.

Met die gedachte ben ik nog eens in mijn vakantie-archief gedoken (door het weer toch een beetje in vakantiestemming gekomen!). Heel leuk om te ontdekken dat foto’s waar ik jaren geleden langs klikte, eigenlijk heel mooi blijken te zijn! Zoek de vijf verschillen ;-).
Wie weet kan ik jullie hiermee inspireren om wat moois te maken van je eigen vakantiefoto’s.

Ben je benieuwd wat ik zou doen met jouw ‘normale’ vakantiefoto? Mail hem dan naar me in augustus (in zo hoog mogelijke resolutie). Voor mijn e-mail adres: zie www.mariekezwartscholten.nl. In september zal ik hier een nieuw blogbericht aan wijden en jullie voor- en na-foto laten zien.

Voor wie nog gaat (of er nu is): fijne vakantie!

www.mariekezwartscholten.nl Lees meer

/door

Mijn lief…

… was gisteren jarig.
Ik kan veel mooie woorden over hem schrijven, maar hij is zelf veel beter in taal. Ik zou het kunnen zingen, maar dat is beter van niet. Ik hoor veel liever de liedjes uit zijn mond. Ik zou een blogbericht aan hem kunnen wijden, maar dat heeft hij liever niet.
 
En toch doe ik het…
Om hem te feliciteren, maar vooral om hem te bedanken voor wie hij is en wat hij voor me betekent.
Zonder hem geen liefde, geen lieve kinderen en misschien zelfs (voorlopig) geen fotografie. Want hij heeft me gestimuleerd mijn droom te volgen en daar ben ik hem heel dankbaar voor!
 
Tot zijn grote verdriet moest ik al mijn nieuwe camera’s en nieuwe lenzen op hem uitproberen. Met gefrustreerde portretten en lelijke gebaren als resultaat ;-). Maar hij is er ook wel eens voor gaan zitten. Gisteren zelfs even op zijn verjaardag.
 
Geen grappig blogbericht dus, want hij maakt zelf veel leukere grappen. Maar een serieuze, in naam der liefde.
 
Lieve Aart Jan, gefeliciteerd en dankjewel!
 
 
 
 
/3 Reacties/door

Ik ga op vakantie en ik neem mee…

… mijn nieuwe camera en mijn nieuwe lens!
De camera had ik al een paar weken en daar ben ik enorm enthousiast over.
De lens kocht ik een paar dagen voordat we op vakantie gingen. En dus ging hij mee; zo kon ik Drenthe van heel dichtbij bekijken!
 
Het is namelijk een ‘macro-lens’; een lens waarmee je van heel dichtbij foto’s kunt maken (op compactcamera’s stel je dit vaak in met een tulpje).
Dit geeft geweldige resultaten bij bruiloften: close-ups van ringen, bloemen, handen, sieraden. We gaan alles tot in detail zien! Ik mis geen enkele decoratie. En bijvoorbeeld bij baby’s gaat de lens geweldig goed uitkomen bij het fotograferen van vingertjes, oogjes, teentjes, enz.
 
Maar dit is natuurlijk niet zomaar een lens. Deze doet het ook gewoon fantastisch van een afstandje en zeker bij een mooi portret! Bij deze dus een ‘vakantie-blog’! 
 
Ik ben in ieder geval erg enthousiast over de lens. Trouwringen en baby-vingertjes, kom maar op! Ik ben er helemaal klaar voor en natuurlijk helemaal relaxed na een heerlijke vakantie in mooi Drenthe.
Heb je iets om tot in detail te laten fotograferen? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.
 
/2 Reacties/door

Zelf gemaakte foto’s – zelf gemaakte dingen

Het leek me leuk om de blog een keer over dingen te schrijven, die me blij maken: zelf gemaakte dingen!
Dit heeft zeker met fotografie te maken, ik maak tenslotte al mijn foto’s zelf :-). Ik snap dat het onderwerp van de foto ook zeker een rol heeft en dat de camera en lens een belangrijk deel van het werk op zich nemen. Maar de manier waarop ik ze instel, de kant waarop ik de camera richt, het moment dat ik klik en de wijze waarop ik nabewerk, zorgen ervoor de foto’s eruit zien zoals ik het ervaar en mooi vind.

Dat ik dus blij word van foto’s – ook zeker die van anderen! – mag duidelijk zijn.

Maar ik word ook heel blij van andere zelfgemaakte dingen. Dingen waar ik trots op ben, dingen die met liefde zijn gemaakt, dingen die me aan het lachen maken en dingen die me verrassen.
En daarom heb ik daar vandaag foto’s van gemaakt. Hiervoor ben ik geïnspireerd door een blogpost van Cora van Studio Neeltje (dankjewel!).
 
/9 Reacties/door

Een nieuwe (door)start!

Welkom op mijn blog!

Ik hoop natuurlijk dat je hier kijkt omdat je het leuk vindt om mijn foto’s te zien. Maar eerst een verhaal!
De laatste maanden ben ik me aan alle kanten enorm aan het ontwikkelen. Ik heb er (eindelijk!) voor gekozen ALLEEN nog maar fotografie te gaan doen. Ik ben al vijf jaar fotograaf en heb veel bruiloften, families, baby’s en kinderen gefotografeerd – met ontzettend veel plezier!
Maar omdat ik zeker wilde zijn van inkomen nam ik alle opdrachten aan die ik kon krijgen. En zo ontwierp ik dus leerlingvolgsystemen, kinderrondleidingen, kaartjes, fotografie-workshops, enz. Ook met plezier.
Daardoor hield ik echter minder tijd over om datgene te doen, dat ik het allerleukst vind: fotograferen!!!

Sinds mijn beslissing heb ik enorm veel gelezen, gekeken, workshops en cursussen gevolgd. En ik ervaar iets heel nieuws! Een gevoel dat ik helemaal niet ken van eerder in mijn werkende leven. Bij andere vakgebieden begreep ik nooit waarom je ’s avonds ook nog eens vakbladen zou gaan lezen. En nu ben ik niet meer te stoppen, ik ga maar door! Ik absorbeer alles over fotografie, de stijl die ik mooi vind, de aanpak van andere fotografen, enz. Ik ben er helemaal blij van. Inmiddels klap ik bijna uit elkaar van de inspiratie!

Ik heb zoveel ideeën dat ik bijna niet meer weet waar ik zal beginnen.

Bij mijn beslissing om alleen nog maar te fotograferen hoort een nieuwe naam. Mijn bedrijfsnaam was “De Foto | De Verrassing”. “De Verrassing” dekt de lading absoluut niet meer en “De Foto” is te algemeen. Het moet persoonlijk zijn en bij mijn stijl passen.

Ik heb met verschillende mensen overlegd en er zijn vele gekke, leuke, creatieve ideeën voorbij gekomen.
Ik was enthousiast over de naam “Scherp Oog”. Omdat ik er een scherp oog voor heb en hou van haarscherpe ogen op foto’s. Deze naam werd geassocieerd met Hiawatha en zijn indianenvrienden. Dat wordt hem dus niet…
Vervolgens hoorde ik van andere fotografen dat ze hun goedlopende bedrijf achteraf liever hun eigen naam hadden gegeven; want dat is wat mensen onthouden en wat je verkoopt. Sommigen hadden de naam zelfs alsnog veranderd.
Dus, inderdaad: mijn naam wordt (tromgeroffel!): Marieke Zwartscholten fotografie!

Bij “Marieke Zwartscholten fotografie” hoort natuurlijk een nieuwe website, met foto’s die allemaal passen bij mijn persoonlijke fotografiestijl. Ze zullen de reden worden dat bruidsparen, ouders en andere potentiële klanten mij kiezen. Een uitzoekwerk dus en een hele leuke, maar grote klus om de website opnieuw te gaan bouwen.

Ik wil er een blog bij gaan schrijven. Waarin ik steeds foto’s laat zien van alle mooie, speciale of juist eenvoudige momenten in mijn eigen leven en in dat van anderen.
Mijn blog zal deel uit gaan maken van mijn nieuwe website, maar ik wilde nu niet langer meer wachten. Ik wil zo snel mogelijk mijn werk laten zien!

Daarom hier mijn allereerste verhaal! Met mijn allereerste ‘blogfoto’s’! En hoe kan ik beter beginnen dan met foto’s van de allerliefste jongetjes op aarde?
Stap 1 van mijn nieuwe (door)start is genomen!

Voorlopig is mijn website www.mariekezwartscholten.nl natuurlijk nog online. Deze heb ik wel sterk vereenvoudigd, vanwege wat malware-problemen. Binnenkort meer over mijn nieuwe website!

/8 Reacties/door