001 Trouwzaal De Machinist De Societeit - Marieke Zwartscholten fotografie

Het klinkt als de titel van een boek: “De trouwzaal van De Machinist”. Maar – hoewel ze wel boeken verkopen bij De Machinist – ik heb het hier over café-restaurant De Machinist in Rotterdam. Het prachtige gebouw van de voormalige zeevaartschool, waarin behalve het restaurant ook kleine bedrijven, een kinderdagverblijf, een dansschool, een pub, een bioscoop, vergaderruimtes en dus een trouwzaal zijn gevestigd.

Een paar weken geleden heb ik met een groep trouwfotografen gebruik gemaakt van de Pub en daaraan voorafgaand genoten van het ‘Rotterdamse Tafeltje Vol’. Volgende week heb ik er een netwerkbijeenkomst in De Sociëteit. En nu mocht ik er fotograferen! Dat was een beetje gek, want normaal gesproken fotografeer ik mensen en die waren er nu niet.

Ik had dus alle tijd om de prachtige trouwzaal te fotograferen. Stiekem best een leuk idee, dat de rode loper nu dus eigenlijk ‘voor mij’ was uitgelegd, want er was die dag geen bruiloft.
Ik ben helemaal lyrisch over het licht, dat door alle hoge ramen naar binnen komt. En het klinkt misschien bijna als een verkooppraatje (“Ik heb hem zelf ook”), maar als ik nog een keer zou gaan trouwen, zou ik het wel weten: de inrichting is helemaal mijn smaak. Niet TE chique, maar heel stijlvol, vintage en elegant. Wat een heerlijke sfeer! Lees meer

001. jongenmeisjefeestje - Marieke Zwartscholten fotografie

 

Ik ben altijd ontzettend nieuwsgierig. Ik wil alles weten.
Dus toen ik zwanger was, was het niet eens een optie om te wachten tot na de bevalling om te ontdekken of we een zoon of een dochter gingen krijgen. Dat kun je prima zien op de 20 weken-echo. Het feit dat die echo goed was, was natuurlijk duizend keer belangrijker dan het geslacht. Maar toch hebben we allebei gevierd met een lekker stuk taart: we gingen (2x) een gezonde zoon krijgen!!! Het geslacht maakte ons echt niet uit, maar om het te weten, maakte het allemaal wel wat concreter. Lees meer

Hoe noem ik mezelf als ik een bruiloft fotografeer? Trouwfotograaf, huwelijksfotograaf, bruidsfotograaf? Het maakt niet uit; het is duidelijk wat ermee bedoeld wordt: degene die de enorme eer heeft om de bijzondere dag van een bruidspaar vast te leggen en de hele dag dichtbij het verliefde stel te mogen zijn. Lees meer

Een jaar geleden maakte ik kennis met collega-fotograaf Florence Bavinck. Zij vertelde vol passie over een nieuwe stroming binnen de fotografie, die zij in Amerika had ontdekt en waar ze zich inmiddels in had gespecialiseerd: Beloved fotografie.
Lees meer

Brechje heeft haar eigen bedrijf “Baby- en Kindergebaar”, waarmee ze ouders en mensen die met kleine kinderen werken leert hoe ze al in een vroeg stadium kunnen communiceren met kinderen.

Inmiddels werken er meerdere docenten voor Baby- en Kindergebaar en zijn er dus al heel wat kinderen die sneller kunnen communiceren dan je zou verwachten voor hun leeftijd. Dit is leuk voor de volwassenen, maar vooral fijn voor die kinderen. Zij kunnen zich al sneller uiten door middel van gebaren, waardoor ze minder snel gefrustreerd raken. En het schijnt zelfs dat deze kinderen het praten sneller oppikken.

Eerder dit jaar heb ik een keer foto’s gemaakt van mijn eigen kinderen en die van Brechje, die lekker aan het gebaren waren, zie mijn blogpost van toen.
Inmiddels zijn daar hele mooie rolbanners van gemaakt, die Brechje gebruikt bij workshops en beurzen. En nu konden die mooi als achtergrond dienen!

Er is namelijk een nieuw spel ontwikkeld, het Gebarenspel. Met dank aan Studio Neeltje die een groot deel van de prachtige illustraties heeft gemaakt. Ik weet inmiddels uit eigen ervaring dat het een heel leuk spel is om te spelen en dat kinderen van verschillende leeftijden het leuk vinden om mee te doen.

En dat gebeurde dus ook afgelopen maandag: Aafke (1 jaar), Lex (2 jaar), Mijntje (3 jaar) en Mads (4 jaar) speelden het spel onder leiding van Brechje en hadden samen (en natuurlijk ook los van elkaar ;-) ) dikke pret. En we boorden een hele nieuwe doelgroep aan in de vorm van onze kat Roel.
Heb je of werk je met kleine kinderen? Dan is dit spel een aanrader, zie hier de website.

Wil je informatie over kinder- of bedrijfsfotografie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.

Ik ken Michelle van een cursus webdesign, die we jaren geleden volgden. Zij heeft webdesign inmiddels geïntegreerd in haar eigen bedrijf (en wat kan ik dus een hoop van haar leren!). We hielden contact en toen Daniel Michelle ten huwelijk had gevraagd, wist Michelle meteen dat ik de fotograaf moest worden. Wat een eer!

Nadat Daniel zijn elegante bruid Michelle thuis had ‘ontmoet’, reden we naar het centrum van Rotterdam. Michelle en Daniel hebben elkaar namelijk leren kennen in het Groothandelsgebouw, waar ze destijds allebei werkten. Wat een goed idee om daar de fotoshoot te houden! Er was een mooi leegstaand kantoor met fantastisch licht, waar ik wel de hele dag had kunnen blijven fotograferen.

Maar er ging natuurlijk ook getrouwd worden! Dus na nog wat foto’s op het dakterras en broodjes bij hun thuis, kwamen we aan bij het stadhuis in Rotterdam.
Daar was het druk: 12-12-12 is natuurlijk een mooie datum om te trouwen. Wij mochten naar binnen na de twee heren die in limousine arriveerden en door al hun flamboyant geklede gasten naar binnen werden gedanst. Ik zag nog een Hindoestaans bruidspaar en na ons kwam een ouder echtpaar. Heerlijk om al die verscheidenheid te mogen aanschouwen.
Michelle en Daniel pasten er mooi tussen in hun stijlvolle, charmante trouwkleding.

In de grote trouwzaal stond een metershoge Kerstboom. Daniel mocht eerst de hele zaal door lopen, begeleid door hun lieve dochters Zoë en Anna. Daarna kwam Michelle aan de arm van haar vader binnen. De ambtenaar van de burgerlijke stand hield een mooie toespraak, die alle gasten een lach op het gezicht toverde. En natuurlijk zeiden ze JA! Dochters Anna en Zoë kregen ook ringen en mochten ook tekenen.

De rest van de trouwdag vond plaats in het NRC, het Nieuw Rotterdams Café. Een erg mooie locatie, waar de binnenkomst nog even ‘gevierd’ werd onder een flinke tak mistletoe. En waar de lekkere taart met trouwlogo werd aangesneden en er werd gefeliciteerd, gedronken, gegeten (walking diner) en gefeest.

Dit zal een dag zijn, die Michelle, Daniel, Anna en Zoë niet snel zullen vergeten. En ik hoop, dat als ze over een maand in Australië wonen, ze nog vaak met veel plezier terugkijken naar de foto’s.

Michelle en Daniel, heel veel geluk en plezier met elkaar en voor nu nog even succes met het regelen van de reis!

Wil je informatie over trouwfotografie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.

De baby’s die ik fotografeer mogen er eigenlijk altijd zijn. Lieve, knappe, vertederende schatjes. Ik vind het elke keer weer bijzonder om ze zo snel na hun geboorte al te mogen ontmoeten.
Maar soms voel je dat hun aanwezigheid nog een beetje extra wordt gewaardeerd.

Toen de grote broer van Kate ruim drie jaar geleden werd geboren, werd zijn vader ernstig ziek. En zo zat zijn moeder met haar kleine baby’tje in het ziekenhuis te waken over haar man. Een hele zware kraamperiode dus.
Gelukkig kwam het allemaal goed; zijn vader werd weer helemaal beter. Hij symboliseerde dit overleven en zijn waardering voor het leven in twee tatoeages op zijn borst/schouder en buik.

En nu is het dus extra fijn dat baby Kate er is!
Vastbesloten om dit keer wel van de kraamperiode te gaan genieten – en toch wel wat traantjes wegpinkend omdat dit nieuwe leven alle herinneringen weer naar boven bracht – boekte de moeder van Kate een newbornshoot. Voor mij weer een hele eer om dit lieve gezin te mogen fotograferen.

De broer van Kate liet mij met energie voor tien zien hoe trots hij is op zijn zusje. En hoewel hij liever een tent bouwde van alle doeken die ik had meegenomen, lukte het hem om rustig met Kate op de foto te gaan. We konden haar zelfs nog even op zijn rug leggen.
En Kate sliep gewoon lekker door. Waarschijnlijk in de wetenschap dat het de rest van haar leven wel goed zit met bescherming en liefde.

Lieve Kate, grote broer en ouders, heel erg bedankt voor het vertrouwen! En ik wens jullie een mooi en vooral gezond leven met zijn vieren.

Wil je informatie over een newbornshoot? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.

Gisteravond was er weer een bijeenkomst van ViZi, het netwerk voor ondernemende vrouwen uit Albrandswaard en Barendrecht, waar ik sinds een jaar lid van ben. Dit keer werden we (zelfs op de aankomstborden!) welkom geheten door Rotterdam The Hague Airport. 
 
We begonnen met een hapje en een drankje; weer erg inspirerend om alle leuke dames enthousiast te horen vertellen over de eigen bedrijven, projecten, opdrachten en uitdagingen. Hierna gingen we door de douane: riemen af, laarzen uit, goed voor het vakantiegevoel. We volgden een rondleiding in een bus over het vliegveld, onder de zeer bezielende en ontzettend grappige leiding van Anita Wadman. We raceten zelfs over de start- en landingsbaan! Een aanrader.
 
Met pijn in onze kaken van het lachen kwamen we weer uit de bus, om te kunnen horen hoe ViZi-lid Laura Merk-Bellai haar ‘bucketlist’ heeft kunnen afstrepen door de afgelopen twee jaar te schrijven aan haar boek “Rokkie, is de succesvolle zakenvrouw Rocky in een rokkie?”. Meteen gekocht natuurlijk.
 
Ik kan nog veel meer over deze avond schrijven, maar dat laat ik liever over aan ViZi-lid Lonneke van Kerkfort. Ik was verantwoordelijk voor het beeldverslag (het stille beeldverslag dan, want Nienke Sutherland maakte opnamen voor een nieuw filmpje voor de ViZi-website). Bij deze dus mijn verslag!
 
Wil je meer informatie over mijn fotografie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.
 

Toen iemand van Corio mij vroeg of ik een winkelcentrum in Zoetermeer kon fotograferen, was mijn eerste gedachte: “Nee”. Natuurlijk kan ik het wel en ik vind het zeker niet vervelend om te doen (niets zo geduldig als een gebouw), maar ik specialiseer me in mensenfotografie en dan moet je dus tegen bepaalde opdrachten “nee” zeggen, want anders specialiseer je je nergens in.

Maar gelukkig hield ik mijn antwoord even voor me en luisterde naar de toelichting. De vraag was namelijk sfeerfoto’s, passend bij hun concept ‘Favourite Meeting Places’. Er moesten ‘Bob-de-Bouwer-foto’s’ komen van bouwvakkers aan het werk en na de opening van het winkelcentrum moesten er sfeerbeelden komen van de mensen in en om het winkelcentrum. Mensen dus! En die fotografeer ik graag.

En dus sloeg ik me half september door alle bouwvakkers-grappen heen. Ach, eigenlijk best gezellig: “Hij houdt niet op papier, hoor!”, “Is het voor de Playboy?” en “Camera, waar ga je met dat meisje naartoe?”. Er werd hard gewerkt; Winkelcentrum Oosterheem was bijna af; de eerste winkels waren zelfs al open.

Half oktober mocht ik op een zonnige ochtend gaan winkelen, ook geen straf! En de schroom die ik toch een beetje voel als ik (voor mij) vreemde mensen zomaar op de foto zet, was snel verdwenen dankzij mijn oudste zoon die even mee mocht met zijn moeder. Zonder problemen stapte hij op mensen af: “Mag ik een foto van u maken?”. En wie zegt er nu nee tegen een schattige kleuter? En zo toverde hij een glimlach op de gezichten van het winkelende publiek, die ik dankbaar gebruikte voor Corio.

Wil je meer informatie over zakelijke foto’s (mijn zoon gaat verder nooit mee)? Of nieuwe profielfoto’s? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.