Gisteren had ik nogal een extreme dag, die gelukkig prachtig werd afgesloten.
Na een feestelijke avond, maakte ik voordat ik naar bed ging, onze zoon wakker om hem even naar het toilet te laten gaan. Normaal gesproken gebeurt dat in een nogal slaapdronken toestand, nu vroeg hij: “En, heb je gewonnen?”. Na mijn bevestigende antwoord, was zijn reactie: “Alweeheer? Jij bent echt goed!!” :-)
En dat komt allemaal door de wedstrijd van de Bruidsfoto Award. Daarvoor was ik met twee foto’s genomineerd en daar hebben jullie natuurlijk allemaal op gestemd het afgelopen half jaar, waarvoor dank!
Gisteren was de spannende prijsuitreiking daarvan. De foto van Chantal die in haar jurk wordt geholpen, ontving een eervolle vermelding. En toen werd de gouden envelop voor de categorie “De Ceremonie” opengemaakt. En de winnaar van de Vakprijs is….
……………………………… Marieke Zwartscholten!!!
En wel met de foto van de lachende dominee op de bruiloft van Marlous en Pascal! Hoe gaaf is dat???
Ik wil mijn bruidsparen bedanken voor hun vertrouwen in mij als fotograaf en het delen van al die mooie momenten. Mijn leuke collega’s; bedankt voor de gezelligheid! En natuurlijk wil ik Bruid & Bruidegom Magazine bedanken voor het organiseren van deze wedstrijd en de sfeervolle, gezellige prijsuitreiking.
Dat wil je natuurlijk van dichtbij bekijken ;-)
Voor wie het leuk vindt om te lezen, een toelichting op “de lachende dominee“:
Wat ik zo gaaf vind aan het feit dat deze foto heeft gewonnen is dat het precies de manier laat zien waarop ik werk.
Ik werk namelijk op fotojournalistieke manier en daarmee ben ik altijd op zoek naar een balans.
Aan de ene kant wil ik klaar zijn om HET moment te vangen en om emoties nog meer indruk te laten maken, werkt het vaak goed om van heel dichtbij te fotograferen.
Aan de andere kant wil ik alles vastleggen zoals het is en wil ik dus geen invloed uitoefenen op de situatie. Ik wil dus niet teveel in het zicht staan en al helemaal niet storen.
Veel mensen denken bij het zien van een foto niet na bij de plek die de fotograaf ervoor in heeft moeten nemen. En dat is ook precies de bedoeling, want het gaat niet om de fotograaf.
Maar als je er bij deze foto over nadenkt, dan kun je bedenken dat ik behoorlijk in het zicht stond van alle gasten in de hele kerk om dit moment op deze manier te vangen.
En daar zit ik dus altijd in tweestrijd: ik wil niet teveel in het zicht staan, maar ik wil wel hét moment vangen. Tijdens de ringenceremonie is dat meestal het moment dat het bruidspaar de ringen om elkaar’s vinger schuift en elkaar hopelijk nog even verliefd aankijkt. En natuurlijk heb ik dat mooie moment tussen Marlous en Pascal ook gefotografeerd. Maar van het moment ervóór werd ik nog vrolijker: de dominee gaf bijna de verkeerde ring aan Pascal en moest daar erg om lachen.
En dan ben ik natuurlijk heel blij dat ik er klaar voor stond om dat moment te vangen, ook al stond ik dus even in de weg. Soms is dat het waard!
Hier kun je een overzicht zien van mijn prijzen tot nu toe.
